Artroskopia barku

Artroskopia to zabieg operacyjny, który pozwala na wykonanie precyzyjnych napraw w obrębie barku w sposób minimalnie inwazyjny. Jest to jednocześnie metoda diagnostyczna, ponieważ podczas zabiegu wprowadza się do stawu minikamerę, która rejestruje obraz z jego wnętrza. Dowiedz się, na czym polega operacja, jakie są do niej wskazania oraz jak wygląda rehabilitacja po zabiegu. Wybierając centra medyczne enel-med, możesz mieć pewność, że artroskopowe leczenie barku zostanie przeprowadzone profesjonalnie. 

Artroskopia barku to zabieg medyczny, który umożliwia diagnostykę i leczenie schorzeń oraz urazów w obrębie struktur barku, obejmujących m.in. głowę kości ramiennej, panewkę łopatki i obojczyk. Jest to metoda małoinwazyjna, która polega na wprowadzeniu do wnętrza stawu specjalistycznego narzędzia optycznego, nazywanego artroskopem, wyposażonego w kamerę. W trakcie artroskopii ortopeda może dokładnie ocenić stan struktur wewnętrznych, takich jak chrząstka stawowa, torebka stawowa, więzadła, ścięgna czy błona maziowa, oraz przeprowadzić czynności naprawcze bez konieczności wykonywania dużych nacięć. 

Artroskopia barku przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym, choć czasami stosuje się znieczulenie miejscowe. Pacjent może być ułożony w pozycji półsiedzącej lub na boku. Przez niewielkie nacięcia w skórze wprowadza się minikamerę oraz narzędzia chirurgiczne. Wnętrze stawu wypełniane jest solą fizjologiczną, dzięki czemu możliwa jest wizualizacja leczonych struktur stawu na monitorze. W trakcie artroskopii barku najczęściej wykonuje się takie procedury jak: wygładzanie zdeformowanej chrząstki, usuwanie przerośniętej błony maziowej czy rekonstrukcja ścięgien. Cała operacja trwa od kilkunastu minut do maksymalnie 2 godzin.  

Wskazania do zabiegu artroskopii barku obejmują: 

• zapalenie kaletki podbarkowej; 
• obecność ciał wolnych wewnątrz stawu; 
• uszkodzenie stożka rotatorów; 
• uszkodzenie obrąbka stawowego; 
• przewlekłe zapalenie błony maziowej; 
• zwapnienie ścięgien; 
• niestabilność stawu ramiennego; 
• choroba zwyrodnieniowa stawu barkowo-obojczykowego. 

Zabieg jest również zalecany w przypadku przewlekłego bólu, którego przyczyna nie została zdiagnozowana za pomocą innych metod, takich jak USG barku. 

Przeciwwskazania do artroskopii barku to m.in.: 

• zaawansowane choroby nowotworowe; 
• niewydolność krążeniowa kończyn dolnych; 
• ciężkie zmiany zwyrodnieniowe; 
• znaczące ubytki neurologiczne; 
• znaczna otyłość, która może zwiększać ryzyko powikłań. 

Przed artroskopią barku Pacjent powinien przejść szczegółową diagnostykę, w tym badania obrazowe takie jak rezonans magnetyczny czy USG barku. Przed zabiegiem wykonywane są również badania krwi, a także odbywa się konsultacja z anestezjologiem. Ważne jest poinformowanie lekarza o przyjmowanych lekach i ewentualnych alergiach. 

Po operacji barku Pacjent pozostaje na obserwacji w szpitalu przez 1 lub 2 dni. Kluczową rolę w procesie rekonwalescencji odgrywa rehabilitacja, która rozpoczyna się już po pierwszej dobie po zabiegu. Celem rehabilitacji po artroskopii barku jest przywrócenie ruchomości stawów i wzmocnienie mięśni. W pierwszych dniach po zabiegu Pacjent powinien unikać obciążania operowanej kończyny oraz stosować się do zaleceń fizjoterapeuty i lekarza prowadzącego. Powrót do pełnej sprawności po artroskopii barku zajmuje zazwyczaj od 1 do 6 miesięcy, w zależności od stopnia leczonych uszkodzeń. 

Zaletą artroskopii barku jest jej mała inwazyjność, co przekłada się na szybką rekonwalescencję, niewielkie dolegliwości bólowe oraz niskie ryzyko powikłań. Artroskopia pozwala na precyzyjne leczenie uszkodzeń barku bez konieczności otwierania całego stawu. Dzięki operacji możliwe jest przywrócenie stabilności barku i zwiększenie jego ruchomości, co w znaczącym stopniu wpływa na poprawę jakości życia Pacjenta – umożliwia wykonywanie codziennych czynności oraz prowadzenie aktywnego trybu życia.