Usunięcie materiałów zespalających

Operacje ortopedyczne często wiążą się z zastosowaniem tzw. materiałów zespalających, np. blaszek, drutów czy śrub w celu ustabilizowania kości. Zespolenia stosuje się głównie w przypadku złamań, aby umożliwić prawidłowy zrost kości. Często są one tymczasowe i po określonym czasie trzeba je usunąć. Dowiedz się, na czym polega operacja usunięcia materiałów zespalających w enel-med oraz jak się do niej przygotować. W naszych placówkach możesz liczyć na profesjonalną opiekę medyczną!

Usunięcie materiałów zespalających to zabieg operacyjny, którego celem jest wyjęcie elementów, umieszczonych wcześniej w organizmie w celu stabilizacji złamanych kości. Druty, blaszki, śruby lub płytki wspierają proces gojenia i wspomagają zrost kostny, ale po pewnym czasie mogą przestać pełnić swoją funkcję i konieczne jest ich usunięcie. Jeśli materiały te nie zostaną usunięte w odpowiednim momencie, może dojść do powikłań, takich jak zrost tkanek miękkich czy niekorzystna reakcja organizmu na dany materiał.

Zabieg usunięcia materiałów zespalających polega na chirurgicznym dostępie do wcześniej umieszczonych implantów. W przypadkach, gdy śruby lub druty są umieszczone zewnętrznie, procedura jest mniej inwazyjna i nie wymaga dużego cięcia. Natomiast przy zespoleniach wewnętrznych, np. w kości ramiennej, konieczne jest wykonanie cięcia skórnego ponad miejscem zespolenia. Po odpreparowaniu tkanek miękkich chirurg usuwa implanty. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, a pacjent zazwyczaj opuszcza szpital jeszcze tego samego dnia lub dzień później.

Usunięcie materiałów zespalających konieczne jest w takich przypadkach jak:

• zakończenie procesu zrostu kostnego, potwierdzone badaniami RTG,
• powikłania wywołane obecnością materiałów, np. infekcja, uszkodzenie tkanek miękkich czy ograniczenie ruchomości,
• dyskomfort pacjenta związany z obecnością materiałów w ciele,
• reakcja organizmu na materiał zespalający.

Przeciwwskazania do zabiegu usunięcia zespoleń obejmują:

• stosowanie leków rozrzedzających krew,
• ciężkie skazy krwotoczne,
• zły ogólny stan zdrowia pacjenta,
• aktywna infekcja dróg oddechowych,
• choroby uniemożliwiające zastosowanie narkozy,
• uczulenie na leki znieczulające.

Przed przystąpieniem do zabiegu pacjent powinien wykonać badania zlecone przez lekarza prowadzącego, m.in.:

• morfologia krwi,
• badania krzepliwości (INR, APTT),
• poziom elektrolitów (sód, potas),
• glikemia na czczo,
• badanie ogólne moczu,
• EKG,
• dostarczenie aktualnej dokumentacji medycznej, w tym wyników RTG.

Pacjent powinien także poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym suplementach diety.

Po zabiegu pacjent powinien odbyć rekonwalescencję, podczas której bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza. W pierwszych dniach po zabiegu zaleca się przyjmowanie leków przeciwbólowych oraz stosowanie okładów chłodzących. Podczas rehabilitacji ważne jest, aby unikać nadmiernego obciążania operowanej kończyny, a aktywność fizyczną zwiększać powoli, pod okiem fizjoterapeuty. Konieczne są też regularne wizyty kontrolne u ortopedy, które pozwalają na monitorowanie procesu gojenia.

Prawidłowe usunięcie materiałów zespalających wiąże się z redukcją dolegliwości bólowych oraz poprawą ruchomości kończyny. Dzięki wyjęciu implantów w odpowiednim czasie zminimalizowane zostaje też ryzyko powikłań związanych z obecnością obcych ciał w organizmie. Zarówno zastosowanie zespoleń, jak i ich późniejsze usunięcie, ma na celu poprawę sprawności fizycznej oraz komfortu życia pacjenta. Usunięcie zespolenia jest standardową procedurą wykonywaną w procesie leczenia ortopedycznego i nie trzeba się jej obawiać, ponieważ zazwyczaj jest dużo mniej inwazyjna niż pierwotna operacja złamania.