Uwolnienie przykurczu i usunięcie skostnień łokcia

Uwolnienie przykurczu i usunięcie skostnień łokcia to skuteczna metoda leczenia przykurczu stawu łokciowego, która w połączeniu z odpowiednią rehabilitacją pozwala na znaczną poprawę jakości życia pacjenta. Osobom, które cierpią na ograniczenia ruchomości w stawie łokciowym, leczenie operacyjne daje realną szansę na powrót do sprawności. Dowiedz się, na czym polega zabieg usuwania przykurczu i skostnień stawu łokciowego, jak się do niego przygotować i ile trwa fizjoterapia. W centrach medycznych enel-med otrzymasz profesjonalną pomoc w tym zakresie.

Przykurcz stawu łokciowego polega na ograniczeniu ruchomości kończyny, które może występować zarówno w zakresie wyprostu i zgięcia, jak i ruchów rotacyjnych przedramienia. Przykurcz łokcia może być efektem patologii tkanek miękkich w obrębie stawu (np. torebki stawowej, więzadeł czy blizny pourazowej), ale najczęściej jest konsekwencją skostnień lub obecności wolnych fragmentów kostnych w obrębie stawu łokciowego. Usunięcie skostnień łokcia i uwolnienie przykurczu to procedura chirurgiczna, której celem jest przywrócenie funkcjonalności stawu łokciowego poprzez zwiększenie jego zakresu ruchu.

Uwolnienie przykurczu i usunięcie skostnień stawu łokciowego to precyzyjny i dość złożony zabieg operacyjny, który przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym. Procedura trwa od 1,5 do 2,5 godziny. Polega na wycięciu przykurczonej torebki stawowej, blizn oraz skostnień stawowych, a także usunięciu wolnych fragmentów kostnych w obrębie stawu. Zakres operacji uzależniony jest od stwierdzonej przed i śródoperacyjnie patologii. Po zabiegu pacjent spędza w szpitalu około 2 dni, a rehabilitacja rozpoczyna się po 2-3 dniach od operacji, często jeszcze w szpitalu.

Wskazaniem do zabiegu jest utrzymujący się przykurcz stawu łokciowego, który nie ustępuje pomimo zastosowanego leczenia zachowawczego, w tym intensywnej rehabilitacji. Uwolnienie przykurczu łokcia konieczne jest szczególnie w przypadkach pourazowych (złamanie, zwichnięcie), kiedy konieczne jest usunięcie skostnień, aby przywrócić zakres ruchów i zmniejszyć ból w codziennym życiu. Operację wykonuje się również w przypadku przykurczu zwyrodnieniowego wynikającego z chorób (np. reumatoidalne zapalenie stawów) czy urazów, które zdarzyły się w przeszłości i nie zostały odpowiednio wyleczone.

Przeciwwskazania do operacji to m.in.:

• ciężkie choroby sercowo-naczyniowe,
• aktywne infekcje w obrębie łokcia,
• niewyrównane choroby ogólnoustrojowe,
• znaczące ryzyko znieczulenia ogólnego,
• złe rokowanie co do skuteczności zabiegu.

Zabieg uwolnienia przykurczu i usunięcia skostnień łokcia wymaga odpowiedniego przygotowania, które obejmuje zwykle:

• badanie kliniczne pacjenta i wywiad medyczny,
• badanie RTG stawu łokciowego,
• badanie USG z oceną dynamiczną stawu łokciowego,
• tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny (w razie potrzeby, zwłaszcza w przypadkach pourazowych),
• konsultację anestezjologiczną.

Rehabilitacja po uwolnieniu przykurczu stawu łokciowego rozpoczyna się kilka dni po operacji i trwa ona około 6-12 tygodni. W pierwszych 2-3 tygodniach zalecane jest zazwyczaj korzystanie z mechanicznej szyny CPM, która wymusza bierny ruch w stawie. Szyny tej nie trzeba kupować, można ją wynająć, aby realizować część rehabilitacji w domu. Fizjoterapeuta zaleca także ćwiczenia czynne i bierne oraz indywidualnie dobraną terapię manualną.

Celem zabiegu oraz następującej po nim fizjoterapii jest przywrócenie prawidłowych ruchów stawu (zarówno zgięcia i wyprostu, jak i rotacji), zmniejszenie bólu oraz umożliwienie normalnego funkcjonowania w codziennym życiu. Pacjenci mogą spodziewać się poprawy sprawności kończyny, co pozwala na powrót do codziennych aktywności. Należy jednak pamiętać, że w przypadkach zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych czy znacznie zmienionej pourazowo konfiguracji stawu łokciowego nie zawsze udaje się przywrócić pełen zakres ruchomości, co może wymagać zastosowania całkowitej endoprotezoplastyki stawu łokciowego.