Atenativ, 1 zest.+ 1 fiol. prosz., Antithrombin III, inf. [prosz.+ rozp. do przyg. roztw.]
Rx
100%X zł
Wskazania:
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do infuzji. Lek występuje w postaci liofilizatu, jako biały lub żółtawy proszek lub twarda, krucha masa. Rozpuszczalnikiem do odtworzenia liofilizowanego proszku jest woda do wstrzykiwań, która ma wygląd przezroczystego i bezbarwnego płynu.Dawkowanie:
Dzieci i młodzież. Brak dostępnych danych. Leczenie należy rozpocząć pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu chorych z niedoborami antytrombiny. We wrodzonym niedoborze, dawkę leku należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta z uwzględnieniem wywiadu rodzinnego pod kątem incydentów zatorowo-zakrzepowych, obecnych czynników ryzyka klinicznego oraz wyników badań laboratoryjnych. Liczba podawanych jednostek antytrombiny jest wyrażona w jednostkach międzynarodowych (j.m.), które są związane z aktualnym wzorcem WHO dla antytrombiny. Aktywność antytrombiny w osoczu jest wyrażona jako odsetek (względem prawidłowego osocza ludzkiego) lub w jednostkach międzynarodowych (odnoszących się do międzynarodowego wzorca dla antytrombiny w osoczu). Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) aktywności antytrombiny jest równoważna ilości antytrombiny w jednym ml prawidłowego osocza ludzkiego. Obliczenie wymaganej dawki antytrombiny opiera się na obserwacji, że 1 jednostka międzynarodowa (j.m.) antytrombiny na kilogram mc. zwiększa aktywność antytrombiny w osoczu o około 1%. Początkowa dawka jest określana według następującego wzoru: wymagana liczba jednostek = mc. (kg) x (stężenie docelowe - faktyczna aktywność antytrombiny [%]) x 1. Początkowa docelowa aktywność antytrombiny zależy od sytuacji klinicznej. Gdy ustalone jest wskazanie do substytucji antytrombiny, dawka powinna być wystarczająca do osiągnięcia docelowej aktywności antytrombiny i utrzymywania skutecznego stężenia. Dawka powinna być określona i monitorowana na podstawie pomiarów laboratoryjnych aktywności antytrombiny, które należy wykonywać przynajmniej 2x/dobę do czasu, kiedy u pacjenta wystąpi stabilizacja, a następnie raz/dobę, najlepiej bezpośrednio przed kolejną infuzją. Korekta dawkowania powinna uwzględniać zarówno oznaki zwiększonego zużycia antytrombiny określane na podstawie wyników badań laboratoryjnych i przebiegu klinicznego. Podczas leczenia aktywność antytrombiny powinna być utrzymywana na poziomie powyżej 80%, o ile przesłanki kliniczne nie wskazywałby zastosowanie innego skutecznego stężenia. Zazwyczaj dawka początkowa we wrodzonym niedoborze wynosi 30-50 j.m./kg mc. Następnie dawkowanie i częstotliwość oraz czas trwania leczenia powinny być dostosowane do danych biologicznych i sytuacji klinicznej.Uwagi:
Powoli wstrzykiwać lub wlewać roztwór dożylnie. Prędkość wlewu dla dorosłych pacjentów nie powinno przekraczać 300 j.m./min. Preparat powinien być podany w ciągu 12 h.Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na substancję aktywną lub jakikolwiek składnik lub pozostałości z procesu produkcji.Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:
Podobnie jak w przypadku innych dożylnych produktów białkowych, istnieje ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości typu alergicznego. Pacjentów należy ściśle monitorować i uważnie obserwować pojawienie się jakichkolwiek objawów niepożądanych podczas infuzji. Pacjentów należy poinformować o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości obejmujących wysypkę, uogólnioną pokrzywkę, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, spadek ciśnienia krwi oraz anafilaksję. W razie wystąpienia reakcji alergicznej lub anafilaktycznej należy natychmiast przerwać wstrzykiwanie lub wlew. Należy postępować zgodnie z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi leczenia wstrząsu anafilaktycznego.W przypadku podawania produktów z krwi lub osocza ludzkiego nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia chorób zakaźnych. Dotyczy to również patogenów nieznanego pochodzenia. Ryzyko przeniesienia chorób zakaźnych jest jednak niższe dzięki: doborze dawców na podstawie wywiadu oraz badaniom przesiewowym oddanych puli osocza pod kątem HBsAg oraz przeciwciał przeciw HIV i HCV; badaniu puli osocza pod kątem obecności materiału genomowego HCV; zastosowanym w procesie produkcji procedurom inaktywacji/usunięcia, zatwierdzonym przy użyciu modeli wirusowych. Procedury te uważa się za skuteczne dla wirusów HIV, HCV, HBV oraz HAV. Skuteczność procedur inaktywacji/usunięcia wirusa może być ograniczona w stosunku do pewnych wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Należy rozważyć odpowiednie szczepienia (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B) u pacjentów z wrodzonym niedoborem przy regularnym przyjmowaniu koncentratów antytrombiny osocza ludzkiego. Zaleca się, by dla dobra pacjentów przy każdorazowym podaniu preparatu zapisać w miarę możliwości nazwę oraz numer serii produktu. Nadzór kliniczny i biologiczny podczas stosowania antytrombiny wraz z heparyną: aby ustalić właściwą dawkę heparyny i uniknąć nadmiernego zmniejszenia krzepliwości, należy regularnie, a w szczególności w pierwszych minutach/godzinach od podania antytrombiny, oceniać skuteczność leczenia antykoagulacyjnego (aPTT i w razie konieczności aktywność czynnika anty FXa). Codziennie oceniać poziomy antytrombiny w celu ustalenia pojedynczej dawki z uwagi na ryzyko zmniejszenia poziomów antytrombiny podczas przedłużonego leczenia heparyną niefrakcjonowaną. Ten preparat zawiera 6,3 do 10,5 mmol (albo 144,9 do 241,5 mg) sodu na dawkę (30 do 50 j.m./kg), należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.Interakcje:
Heparyna: zastąpienie antytrombiny podczas leczenia heparyną w dawkach terapeutycznych zwiększa ryzyko krwawienia. Efekt leczenia antytrombiną zwiększa się znacząco przy podawaniu heparyny. Okres półtrwania antytrombiny może zostać w sposób istotny skrócony przy jednoczesnym leczeniu heparyną wskutek wzmożonego zużycia antytrombiny. Z tego względu jednoczesne podanie heparyny oraz antytrombiny u chorych ze zwiększonym ryzykiem krwawienia wymaga monitorowania klinicznego i biologicznego i zachowania należytej ostrożności. W razie decyzji o stosowaniu heparyny, należy podawać wyłącznie heparynę niefrakcjonowaną, w małych dawkach.Ciąża i laktacja:
Brak dostatecznych danych w zakresie stosowania produktów ludzkiej antytrombiny w okresie ciąży. Lek można podawać u kobiet z niedoborem antytrombiny w okresie ciąży i karmienia piersią jedynie w przypadku wyraźnych wskazań, uwzględniając zwiększone ryzyko zdarzeń zatorowo-zakrzepowych u tych chorych podczas ciąży. Działania niepożądane:
W rzadkich przypadkach obserwowano nadwrażliwość i reakcje alergiczne (do których mogą należeć obrzęk naczynioruchowy, pieczenie oraz świąd w miejscu podania, dreszcze, uderzenie krwi do głowy, uogólniona pokrzywka, bóle głowy, wysypka, spadek ciśnienia krwi, letarg, nudności, niepokój, częstoskurcz, ucisk w klatce piersiowej, mrowienie, wymioty i świszczący oddech), które w pewnych przypadkach mogą rozwinąć się w reakcję anafilaktyczną (włącznie ze wstrząsem anafilaktycznym). Rzadko obserwowano gorączkę.Przedawkowanie:
Brak doniesień o przypadkach przedawkowania antytrombiny.Działanie:
Antytrombina, glikoproteina składająca się z 432 aminokwasów, o masie 58 kD, należy do superrodziny serpin (inhibitorów proteazy serynowej). Jest jednym z najważniejszych naturalnych inhibitorów krzepnięcia krwi. W największym stopniu hamuje trombinę oraz czynnik Xa, ale także czynniki aktywacji przez kontakt, czynniki wewnątrzpochodnego toru aktywacji układu krzepnięcia oraz czynnik VIIa/kompleks czynnika tkankowego. Aktywność antytrombiny zwiększa się znacząco w obecności heparyny, natomiast efekt antykoagulacyjny heparyny zależy od obecności antytrombiny. Antytrombina zawiera dwie ważne czynnościowo domeny. Pierwsza zawiera centrum reaktywne i stanowi miejsce cięcia proteinaz, takich jak trombina, warunek wstępny tworzenia trwałego kompleksu proteinaza-inhibitor. Drugą jest domena wiążąca glikozaminoglikany, odpowiadającą za interakcje z heparyną i podobnymi substancjami, co przyspiesza hamowanie trombiny. Kompleksy inhibitor-enzym układu krzepnięcia są usuwane przez układ siateczkowo-śródbłonkowy. Prawidłowa aktywność antytrombiny u dorosłych wynosi 80-120%, a u noworodków kształtuje się na poziomie około 40-60%.Skład:
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworów do infuzji zawierający liofilizowaną antytrombinę uzyskiwaną z osocza ludzkiego w ilości 500 lub 1000 jednostek na fiolkę. Po rekonstytucji w 10 ml (500 j.m.), 20 ml (1000 j.m.) wody do wstrzykiwań produkt zawiera 50 j.m./ml antytrombiny ludzkiej pochodzącej z osocza. Moc produktu leczniczego (j.m.) określono metodą chromogenną zgodnie z Farmakopeą Europejską. Aktywność swoista Atenativ wynosi około 2,8 j.m./mg białka.
