hero-image

Baza leków

Barium sulfuricum Medana, 1 op. 200 ml w but. 250 ml, Barium sulphate, zaw. doust.

Lz 100%- zł

Wskazania:

Badania radiologiczne przewodu pokarmowego: przełyku, żołądka, jelita cienkiego i jelita grubego.

Dawkowanie:

Do użycia pod kontrolą medyczną. Ilość podawanej zawiesiny powinna być każdorazowo określona przez prowadzącego badanie. Doustnie: do badania przełyku, żołądka, dwunastnicy i jelita cienkiego. Doodbytniczo w formie wlewu - do badania jelita grubego: metodą podwójnego kontrastu: produktu nie rozcieńcza się; metodą konwencjonalną: produkt rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1. Na ogół na jedno badanie zużywa się 80-200 g zawiesiny, zależnie od badanego odcinka przewodu pokarmowego, mc. osoby badanej, czasu trwania badania, itp. Dla otrzymania jednolitej zawiesiny, przed otwarciem należy wielokrotnie wstrząsnąć pojemnikiem. Produkt przed podaniem należy ogrzać do temperatury ciała. Po zakończeniu badania należy dążyć do usunięcia pozostałego kontrastu (przez odpowiednie nawodnienie, ewentualnie zastosowanie środków przeczyszczających), aby zapobiec powikłaniom związanym z zaleganiem siarczanu baru w przewodzie pokarmowym.

Przeciwwskazania:

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niedrożność jelit. Zapalenie otrzewnej. Wstrząs septyczny. Podejrzenie lub rozpoznanie perforacji w obrębie przewodu pokarmowego. Wrzodziejące zapalenie okrężnicy. Obecność przetoki tchawiczo-przełykowej.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:

Stosować ostrożnie u pacjentów podających w wywiadzie skłonność do występowania zaparć. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentów z astmą, mukowiscydozą, nadciśnieniem tętniczym, zaawansowanymi chorobami serca, alergią, z reakcjami nadwrażliwości na środki cieniujące, zaburzeniami przełykania, osobom w podeszłym wieku oraz osobom wyniszczonym lub odwodnionym. Siarczanu baru powinien być ze szczególną ostrożnością podawany dzieciom. Siarczanu baru nie należy stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy. Produkt nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje:

Nieznane.

Ciąża i laktacja:

Nie należy wykonywać badań radiologicznych u kobiet w ciąży ze względu na zagrożenie dla płodu. Warunki bezpiecznego stosowania preparatu u kobiet w ciąży nie zostały ustalone. Może być stosowany w okresie karmienia piersią, jednak wskazana jest wcześniejsza konsultacja lekarska.

Działania niepożądane:

Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) migrenowe bóle głowy. Przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego może być przyczyną nieodwracalnego uszkodzenia mózgu. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) zmiany w zapisie EKG, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego (np. podczas wykonywania wlewu doodbytniczego) może być przyczyną powikłań takich jak: zatrzymanie akcji serca, zaburzenia rytmu serca, migotanie komór, bradykardia, asystolia. Zaburzenia naczyniowe: przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego (np. podczas wykonywania wlewu doodbytniczego) może być przyczyną rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC). Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: przypadkowe dostanie się siarczanu baru do światła naczynia krwionośnego (np. podczas wykonywania wlewu doodbytniczego) może być przyczyną powikłań takich jak: zator naczyń płucnych, niewydolność oddechowa. Zaburzenia żołądka i jelit: dysfagia (utrudnione połykanie pokarmu), zaparcia, biegunki, niedrożność przewodu pokarmowego, kurczowe bóle brzucha, ziarniniak barowy, zapalenie wyrostka robaczkowego. Przyczyną wystąpienia kurczowych bólów brzucha i biegunki może być zastosowanie zbyt dużej ilości produktu we wlewie doodbytniczym. U pacjentów w wieku podeszłym siarczan baru może zalegać nawet przez 4-6 dni po podaniu produktu. Niewłaściwie wykonany wlew doodbytniczy może być przyczyną zapalenia okrężnicy, odbytu lub perforacji okrężnicy, w następstwie których środek cieniujący może wywołać zapalenie otrzewnej. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje nadwrażliwości - pokrzywka, świąd, rumień, uogólniona wysypka, obrzęk okołooczodołowy, kontaktowe zapalenie skóry. Objawy te mogą wystąpić natychmiast, jak również z pewnym opóźnieniem po zakończeniu badania.

Przedawkowanie:

W przypadku przedawkowania możliwe jest nasilenie działań niepożądanych.

Działanie:

Zawiesina jest pozytywnym środkiem cieniującym wykorzystywanym w rentgenodiagnostyce przewodu pokarmowego. Nie rozpuszcza się w wodzie i nie wchłania z przewodu pokarmowego. W odróżnieniu od rozpuszczalnych soli baru nie powoduje zatruć. Mechanizm działania wynika z jego zdolności do pochłaniania promieniowania rentgenowskiego. Po podaniu środka cieniującego (doustnie łub we wlewie doodbytniczym) w badaniu RTG zostają uwidocznione: rzeźba błony śluzowej i światło przewodu pokarmowego, co pozwala na wykrycie zmian patologicznych przełyku, żołądka, jelita cienkiego lub jelita grubego. Preparat nie wpływa na czynności wydzielnicze i motoryczne przewodu pokarmowego. Zapach i smak ułatwia przyjmowanie produktu przez pacjentów.

Skład:

1 ml zawiesiny zawiera 1 g siarczanu baru.