hero-image

Baza leków

Biosotal 40; -80, 30 szt., Sotalol hydrochloride, tabl.

Rx 100%9,51 zł

Wskazania:

Zagrażające życiu komorowe zaburzenia rytmu serca. Nadkomorowe zaburzenia rytmu: migotanie i trzepotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy, częstoskurcz śródwęzłowy i okołowęzłowy. Zaburzenia rytmu w przebiegu zespołu Wolffa-Parkinsona-White.

Dawkowanie:

Leczenie rozpoczyna się od 80 mg dziennie, zwiększając dawkę dobową co 2-3 dni o 40 mg (stężenie produktu leczniczego w surowicy osiąga stan stacjonarny po 5-6 dawkach). Dawka dobowa sotalolu w zaburzeniach rytmu wynosi od 120 mg do 480 mg. Dawkę dobową dzieli się zwykle na połowy: rano i wieczorem 1 h przed posiłkiem. Dawkowanie w niewydolności nerek: zaleca się zmniejszenie dawkowania przez wydłużenie odstępów między dawkami. Przy ClCr 30-60 ml/min należy zrezygnować z jednej dawki dziennie. Przy klirensie 10-30 ml/min dawki podaje się co 36-48 godzin. Przy klirensie poniżej 10 ml/min nie należy stosować produktu. Uwagi: przy podawaniu długotrwałym co 1-2 miesiące należy kontrolować długość odstępu QT i poziom elektrolitów w osoczu. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Choroby wątroby nie wymagają zmian dawkowania. Pacjenci w podeszłym wieku. U osób w podeszłym wieku T0,5 produktu może się wydłużać, co zwiększa stężenie leku w osoczu. Produkt należy odstawiać powoli, stopniowo zmniejszając dawkę (nagłe przerwanie podawania może być niebezpieczne). Dzieci i młodzież. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci.

Uwagi:

Przy podawaniu długotrwałym co 1-2 m-ce należy kontrolować długość odstępu QT i poziom elektrolitów w osoczu. Choroby wątroby nie wymagają zmian dawkowania. U ludzi w podeszłym wieku T0,5 leku może wydłużać się, co zwiększa stężenie leku w osoczu. Lek należy odstawiać powoli stopniowo zmniejszając dawkę (nagłe przerwanie podawania może być niebezpieczne).

Przeciwwskazania:

Nadwrażliwość na sotalol lub inne składniki preparatu, nieleczony guz chromochłonny nadnerczy, zaburzenia rytmu torsades de pointes, niedociśnienie nie spowodowane przez arytmię, dychawica oskrzelowa i inne stany spastyczne oskrzeli, zespół chorego węzła zatokowego, bradykardia (poniżej 50 uderzeń/min), blok przedsionkowo-komorowy II i III° (u chorych bez rozrusznika), wrodzone lub nabyte wydłużenie odstępu QT, wstrząs kardiogenny, niewydolność krążenia III i IV° według NYHA, zaburzenia krążenia obwodowego, kwasica metaboliczna i ketonowa, znaczna niewydolność nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min).

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:

W czasie długotrwałego stosowania, co 1-2 m-ce należy kontrolować długość odstępu QT i poziom elektrolitów w osoczu. Pacjent nie powinien nagle odstawiać bez porozumienia z lekarzem. Cukrzyca: w niestabilnej cukrzycy lek może maskować wstępne objawy hipoglikemii np. tachykardię. Nadczynność tarczycy: lek może maskować objawy nadczynności tarczycy np. tachykardię. Guz chromochłonny nadnerczy: przed zastosowaniem sotalolu konieczne jest wstępne leczenie lekami blokującymi receptory α-adrenergiczne. U niektórych osób lek może powodować bóle i zawroty głowy, zwłaszcza w początkowym okresie stosowania, może to czasowo ograniczyć zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych.

Interakcje:

Ostrożnie stosować z pochodnymi fenotiazyny, trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi, terfenadyną, astemizolem (leki wydłużające odstęp QT). Leki takie jak: salbutamol, terbutalina, izoprenalina powinny być podawane w zwiększonych dawkach, gdy stosuje się jednocześnie sotalol. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z chinidyną, prokainamidem, dizopiramidem z uwagi na możliwe nadmierne zwolnienie przewodzenia i wydłużenie potencjału czynnościowego; nie zaleca się jednoczesnego stosowania z lekami przeciwarytmicznymi grupy Ic; z amiodaronem - możliwe wydłużenie odstępu QT, bradykardia i utrzymujący się długo niebezpieczny spadek ciśnienia tętniczego krwi; z lekami blokującymi kanał wapniowy (werapamil, diltiazem, nifedypina) - możliwe nadmierne zwolnienie czynności węzła zatokowego i przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym oraz spadek ciśnienia krwi. Z lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego (rezerpina, klonidyna, alfametyldopa, guanetydyna, hydralazyna i leki moczopędne) - nasilenie działania hipotensyjnego i zwolnienia czynności serca. Z lekami uspokajającymi i nasennymi (barbiturany) - nasilenie działania hipotensyjnego i wydłużenie odstępu QT. Z alkoholem - możliwy niebezpieczny wzrost stężenia leku w osoczu. Sotalol nie wpływa na poziom digoksyny w osoczu, ale digoksyna może nasilać proarytmiczne działanie sotalolu. Sotalol może nasilać hipoglikemizujące działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych. U zwierząt lek nasila blok nerwowo-mięśniowy wywołany przez sukcynylocholinę, istnieje więc możliwość interakcji podczas znieczulenia ogólnego.

Ciąża i laktacja:

Lek nie powinien być stosowany w pierwszym trymestrze ciąży. W II i III trymestrze stosowanie sotalolu jest dopuszczalne pod warunkiem zachowania szczególnej ostrożności, w okresie karmienia piersią (lek przechodzi do mleka matki) stosowanie sotalolu jest możliwe po odstawieniu dziecka od piersi.

Działania niepożądane:

Częstoskurcz komorowy typu torsades de pointes i inne arytmie komorowe, mogą również wystąpić: zmiany w zapisie EKG, niewydolność serca, uczucie zmęczenia bradykardia poniżej 50 uderzeń/min, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, obrzęki, duszność, hipotensja, bóle i zawroty i głowy, osłabienie siły mięśniowej, rzadziej omdlenia, zaburzenia snu, niepokój, depresja, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, niestrawność, wzdęcia, biegunka), wysypka, skurcze mięśniowe, zaburzenia widzenia, smaku, słuchu, gorączka, rzadko impotencja.

Przedawkowanie:

Najczęściej występują: bradykardia (spowolnienie skurczów serca), zastoinowa niewydolność serca, hipotensja (obniżenie ciśnienia tętniczego), skurcz oskrzeli i hipoglikemia (zmniejszenie stężenia glukozy we krwi). W przypadku masywnego przedawkowania obserwowano: spadek ciśnienia, bradykardię, wydłużenie odstępu QT, torsades de pointes, częstoskurcz komorowy, zatrzymanie akcji serca. Leczenie przedawkowania: należy niezwłocznie przerwać stosowanie sotalolu i prowadzić ścisłą obserwację pacjenta. Sotalol nie wiąże się z białkami osocza, może być usunięty z krwioobiegu za pomocą hemodializy. Ścisłą obserwację pacjenta należy prowadzić do uzyskania normalizacji odstępu QT i powrotu częstości akcji serca do >50 uderzeń/min. W razie konieczności stosuje się następujące sposoby leczenia: bradykardia - atropinę, inne leki przeciwcholinergiczne, leki z grupy agonistów β-adrenergicznych lub przezżylna elektrostymulacja serca. W bloku serca (II i III°) należy zastosować rozrusznik serca. Przy znacznym spadku ciśnienia najczęściej stosuje się epinefrynę; w skurczu oskrzeli - aminofilinę lub lek stymulujący receptory β2 w aerozolu. Torsades de pointes (częstoskurcz komorowy z nieregularną akcją komór) - stosuje się epinefrynę i/lub siarczan magnezu, przezżylną elektrostymulację serca, kardiowersję (przywrócenie rytmu zatokowego serca).

Działanie:

Lek nieselektywnie blokuje receptory β-adrenergiczne, nie posiada wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej. Wykazuje silne działanie przeciwarytmiczne, zwłaszcza w zaburzeniach rytmu serca pochodzenia komorowego. Według klasyfikacji Vaughana-Williamsa sotalol łączy cechy leku przeciwarytmicznego II klasy - działanie β-adrenolityczne i III klasy - wydłużenie czasu trwania potencjału czynnościowego (wydłużenie odstępu QT w EKG). Sotalol zwalnia przyspieszoną czynność serca. Zmniejsza objętość minutową serca. Zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Obniża ciśnienie tętnicze krwi. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maks. stężenie po 2-3 h od podania. T0,5 leku wynosi około 12 h. Lek nie ulega metabolizmowi i jest wydalany przez nerki z moczem w postaci nie zmienionej.

Skład:

1 tabl. zawiera 40 mg, 80 mg lub 160 mg chlorowodorku sotalolu.