hero-image

Baza leków

Bioxetin, 30 szt., Fluoxetine, tabl.

Rx 100%10,34 zł

Wskazania:

Epizody dużej depresji. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Bulimia (żarłoczność psychiczna): stosowanie produktu jest wskazane jako uzupełnienie psychoterapii w celu zmniejszenia chęci objadania się i zwracania spożytych pokarmów.

Dawkowanie:

Epizody dużej depresji. Dorośli i osoby w podeszłym wieku. Zalecana dawka wynosi 20 mg/dobę. Dawkowanie należy ponownie ocenić i dostosować w razie konieczności w okresie 3-4 tyg. po rozpoczęciu leczenia, a także później, jeśli uzna się to za właściwe ze względów klinicznych. Chociaż w przypadku stosowania leku w większych dawkach możliwość wystąpienia działań niepożądanych jest większa - w przypadku pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 20 mg, dawkę można stopniowo zwiększać, maks. do 60 mg/dobę. Dawkę należy zmieniać ostrożnie, w sposób indywidualny dla każdego pacjenta tak, aby utrzymać najmniejszą skuteczną dawkę leku. Pacjenci z depresją powinni być leczeni przez okres przynajmniej 6 miesięcy, aby zagwarantować całkowite ustąpienie objawów choroby. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: Zalecana dawka wynosi 20 mg/dobę. Chociaż w przypadku stosowania leku w większych dawkach możliwość wystąpienia działań niepożądanych jest większa - w przypadku pacjentów, u których po 2 tyg. terapii nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 20 mg, dawkę można stopniowo zwiększać, maks. do 60 mg/dobę. Jeśli w ciągu 10 tyg. nie nastąpi poprawa stanu chorego, należy ponownie rozważyć zasadność leczenia fluoksetyną. Jeśli uzyskano dobrą odpowiedź na zastosowanie leku można kontynuować leczenie dostosowując dawkę indywidualnie dla każdego pacjenta. Chociaż brak jest systematycznych badań, których wyniki dałyby odpowiedź na pytanie, jak długo należy kontynuować leczenie fluoksetyną, to, ponieważ zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne mają charakter przewlekły, uzasadnione jest rozważenie stosowania leku przez okres dłuższy niż 10 tyg. w przypadku pacjentów odpowiadających na leczenie. Dawkowanie należy zmieniać ostrożnie, w sposób indywidualny dla każdego pacjenta tak, aby utrzymać najmniejszą skuteczną dawkę leku. Okresowo należy oceniać konieczność dalszego leczenia. Niektórzy specjaliści zalecają jednoczesną psychoterapię behawioralną u pacjentów dobrze odpowiadających na leczenie farmakologiczne. W zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych nie wykazano długotrwałej skuteczności leczenia (powyżej 24 tyg.). Bulimia nervosa (żarłoczność psychiczna). Dorośli i osoby w podeszłym wieku. Zalecana dawka wynosi 60 mg/dobę. W bulimii nie wykazano długotrwałej skuteczności leczenia (powyżej 3 m-cy). Dorośli. Wszystkie wskazania: zalecana dawka może być zwiększona lub zmniejszona. Nie zbadano wpływu dawek większych niż 80 mg/dobę. Fluoksetyna może być podawana w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych, podczas posiłku lub pomiędzy posiłkami. Substancje czynne mogą być obecne w organizmie przez kilka tyg. po zaprzestaniu stosowania leku. Należy o tym pamiętać rozpoczynając lub kończąc leczenie. Osoby w podeszłym wieku. Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki leku. Na ogół dawka dobowa nie powinna być większa niż 40 mg; maks. zalecana dawka leku wynosi 60 mg/dobę. Mniejszą dawkę lub większe odstępy w przyjmowaniu kolejnych dawek (np. 20 mg co drugi dzień) należy rozważyć u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby lub u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki mogące wykazywać interakcje z produktem. Objawy odstawienia po zaprzestaniu stosowania produktu. Należy unikać nagłego odstawienia leku. W przypadku zakończenia leczenia produktem dawkę należy stopniowo zmniejszać w okresie co najmniej 1-2 tyg., aby ograniczyć ryzyko wystąpienia reakcji odstawiennych. Jeśli po zmniejszeniu dawki leku lub przerwaniu leczenia pojawią się nietolerowane przez pacjenta objawy, można rozważyć wznowienie leczenia z użyciem wcześniej stosowanej dawki. Następnie lekarz może zalecić dalsze, stopniowe zmniejszanie dawki, ale w wolniejszym tempie.

Uwagi:

Brak wystarczających danych klinicznych na temat stosowania fluoksetyny u dzieci.

Przeciwwskazania:

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Fluoksetyna jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 10 ml/min), ponieważ w trakcie długotrwałego leczenia może wystąpić kumulowanie się leku. Nie należy stosować z inhibitorami MAO; należy zachować 14-dniową przerwę między zaprzestaniem podawania inhibitorów MAO, a rozpoczęciem leczenia fluoksetyną. Należy również zachować przynajmniej 5-tygodniową przerwę między zakończeniem podawania fluoksetyny, a rozpoczęciem stosowania inhibitorów MAO. Okres karmienia piersią.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:

W czasie leczenia mogą wystąpić reakcje alergiczne (wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy). Jeżeli wystąpią powyższe objawy, lek należy odstawić. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zaleca się stosowanie mniejszych dawek lub wydłużenie odstępu między kolejnymi dawkami. Ostrożnie należy stosować u pacjentów z cukrzycą; może okazać się konieczne dostosowanie dawek insuliny lub doustnych środków hipoglikemizujących. U pacjentów z padaczką, u których pojawią się napady drgawkowe, należy przerwać podawanie fluoksetyny; leku nie należy stosować u pacjentów z padaczką nie poddającą się leczeniu. Pacjenci leczeni lekami przeciwpadaczkowymi i stosujący fluoksetynę, powinni być objęci dokładną kontrolą lekarską. Lek może powodować zmniejszenie mc. (zmniejszenie łaknienia). Podczas stosowania mogą wystąpić: lęk, bezsenność. W przypadku nasilenia tych objawów może być konieczne odstawienie leku. W trakcie leczenia może wystąpić hiponatremia, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku lub przyjmujących leki moczopędne. Na początku leczenia chorych z depresją i obniżonym nastrojem należy dokładnie obserwować. Ostrożnie stosować u pacjentów z niestabilną chorobą wieńcową, w krótkim okresie po zawale mięśnia sercowego. Fluoksetyna powoduje wzrost ryzyka krwawienia, dlatego ostrożnie stosować u pacjentów z grupy ryzyka. Fluoksetyna może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu. Pacjent powinien unikać wykonywania tych czynności, do momentu upewnienia się, że zdolność osądu i sprawność psychoruchowa nie są zaburzone.

Interakcje:

W czasie stosowania fluoksetyny obserwowano interakcje z: inhibitorami MAO - wzrost temperatury ciała, zwiększenie napięcia mięśniowego, pobudzenie psychoruchowe; preparatami litu - obniżenie lub zwiększenie stężenia litu w surowicy; fenytoiną - zwiększenie stężenia fenytoiny w surowicy krwi i nasilenie jej działania; trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi - zwiększenie stężenia w surowicy tych leków, co może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych po zastosowaniu tej grupy leków; diazepamem - zwiększenie stężenia diazepamu w surowicy krwi i nasilenie działania hamującego na o.u.n.; L-tryptofanem - u kilku pacjentów obserwowano pobudzenie, niepokój ruchowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe; lekami silnie wiążącymi się z białkami krwi - fluoksetyna silnie się wiąże z białkami surowicy, może wypierać inne leki (warfaryna, digitoksyna) z tych połączeń zwiększając ich stężenie w surowicy krwi, co może powodować nasilenie ich działania. W czasie stosowania fluoksetyny u pacjentów z cukrzycą leczonych insuliną lub doustnymi środkami hipoglikemizującymi, może wystąpić hipoglikemia; odstawienie fluoksetyny może spowodować hiperglikemię. W czasie leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Ciąża i laktacja:

Bezpieczeństwo stosowania leku w ciąży - kategoria C. Nie przeprowadzono odpowiednich badań u kobiet w ciąży. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Fluoksetyna przenika do mleka kobiet karmiących. Kobiety karmiące nie powinny przyjmować fluoksetyny.

Działania niepożądane:

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi podczas leczenia są: uczucie zmęczenia, zaburzenia snu, nerwowość, lęk, osłabienie siły mięśniowej, bóle i zawroty głowy, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (zmniejszenie łaknienia, rzadziej nudności, wymioty, biegunka, niestrawność). Mogą również wystąpić: reakcje alergiczne, suchość błon śluzowych jamy ustnej, podwyższenie temperatury ciała, przemijające łysienie, wzmożona potliwość, zaburzenia nastroju, mania, hipomania, splątanie, omamy, napady paniki, pobudzenie psychoruchowe, dyskinezy, rzadko napady drgawek, bóle mięśniowe, bóle stawów, zaburzenia ze strony układu krwiotwórczego, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych bardzo rzadko zapalenie wątroby, hiponatremia, zaburzenia seksualne (zmniejszenie libido), zaburzenia oddawania moczu, rzadko objawy odstawienne (zawroty głowy, bóle głowy, parestezje, lęk, nudności).

Przedawkowanie:

Główne objawy przedawkowania to nudności i wymioty. Jest to prawie zawsze przyczyną wchłonięcia mniejszej ilości, niż podana dawka fluoksetyny. Pozostałe objawy to pobudzenie psychoruchowe, niepokój ruchowy, hipotonia i inne objawy pobudzenia o.u.n. Leczenie jest objawowe. Należy zapewnić pacjentowi drożność dróg oddechowych i jeśli to konieczne, zastosować sztuczną wentylację. Można podać węgiel aktywowany lub spowodować wymioty albo wykonać płukanie żołądka. Obserwacja, w tym kardiologiczna, jest zalecana. Brak specyficznego antidotum dla fluoksetyny.

Działanie:

Lek przeciwdepresyjny z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny. Fluoksetyna selektywnie hamuje wychwyt serotoniny do neuronu w OUN, powodując zwiększenie stężenia serotoniny w synapsie. Jest to spowodowane blokadą selektywnego transportera serotoniny (SERT). Działanie terapeutyczne występuje zwykle po 4 tyg. stosowania. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego.

Skład:

1 tabl. zawiera 20 mg fluoksetyny.