Fluorouracil Accord, 1 fiol. 50 ml, Fluorouracil, inf./inj. [roztw.]
Rx
100%X zł
Wskazania: Preparat wskazany jest w leczeniu niżej wymienionych nowotworów złośliwych i chorób: w leczeniu raka jelita grubego z przerzutami, jako leczenie uzupełniające raka okrężnicy i odbytnicy, w leczeniu zaawansowanego raka żołądka, w leczeniu zaawansowanego raka dwunastnicy, w leczeniu zaawansowanego raka przełyku, w leczeniu raka piersi zaawansowanego lub z przerzutami, jako leczenie uzupełniające pierwotnego, operacyjnego, inwazyjnego raka piersi, w leczeniu nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego raka płaskonabłonkowego głowy i szyi u pacjentów wcześniej nieleczonych, w leczeniu raka płaskonabłonkowego głowy i szyi z przerzutami lub miejscowo nawracającego.Dawkowanie: Wybór odpowiedniego dawkowania oraz schematu leczenia zależy od stanu pacjenta, typu leczonego nowotworu oraz tego, czy 5-fluorouracyl będzie podawany w monoterapii czy w leczeniu skojarzonym z innym rodzajem terapii. Leczenie należy rozpocząć w szpitalu. Całkowita dawka dobowa 5-fluorouracylu nie powinna przekraczać 1 g. Zaleca się codzienne monitorowanie liczby płytek krwi i białych krwinek, a leczenie należy przerwać, jeśli liczba płytek zmniejszy się poniżej 100 000/mm3 lub liczba białych krwinek zmniejszy się poniżej 3000/mm3. Zwyczajowo dawkowanie ustala się na podstawie rzeczywistej masy ciała pacjenta, jeśli nie jest otyły, nie występują u niego obrzęki lub inne formy zatrzymania płynów, jak wodobrzusze. W tych przypadkach, jako podstawę obliczeń należy przyjąć należną masę ciała. 5-Fluorouracyl należy podawać we wstrzyknięciach dożylnych albo we wlewie dożylnym lub dotętniczym. Rak okrężnicy i odbytnicy. Dawkę początkową można podać w postaci wlewu lub wstrzyknięcia dożylnego, przy czym wlew jest korzystniejszy ze względu na mniejszą toksyczność. Wlew dożylny: dawkę dobową wynoszącą 15 mg/kg mc. (600 mg/m2 pc.), lecz nie więcej niż 1 g na infuzję, należy rozcieńczyć w 300-500 ml 5% roztworu glukozy lub w 300-500 ml 0,9% roztworu chlorku sodu i podawać we wlewie trwającym 4 h. Jeśli nie występują objawy niepożądane, wlew należy podawać przez kolejne dni, aż do osiągnięcia całkowitej dawki wynoszącej 12-15 g. Niektórzy pacjenci otrzymywali dawkę całkowitą do 30 g, przy maks. dawce dobowej wynoszącej 1 g. Leczenie należy przerwać, jeśli wystąpią objawy niepożądane ze strony układu krwiotwórczego i pokarmowego. 5-Fluorouracyl można też podawać w ciągłym wlewie przez 24 h. Wstrzyknięcie dożylne: dawkę 12 mg/kg mc. (480 mg/m2 pc.) na dobę można podawać we wstrzyknięciu dożylnym przez 3 dni. Jeśli nie wystąpią objawy niepożądane, w 5., 7. i 9. dniu należy podać produkt w dawce 6 mg/kg mc. (240 mg/m2 pc.). W leczeniu podtrzymującym stosuje się dawkę 5-10 mg/kg mc. (200-400 mg/m2 pc.) we wstrzyknięciu dożylnym raz w tyg. We wszystkich przypadkach leczenie podtrzymujące można podjąć dopiero po ustąpieniu objawów działań niepożądanych. Rak piersi. W leczeniu raka piersi 5-fluorouracyl można stosować jednocześnie np. z metotreksatem i cyklofosfamidem lub z doksorubicyną i cyklofosfamidem. W tym schemacie dawkę 10-15 mg/kg mc. (400-600 mg/m2 pc.) podaje się dożylnie 1. i 8. dnia 28-dniowego kursu leczenia. Produkt można także podawać w postaci 24 h ciągłego wlewu dożylnego, w dawce wynoszącej zwykle 8,25 mg/kg mc. (350 mg/m2 pc). Inne metody podawania. Wlew dotętniczy: dawkę dobową 5-7,5 mg/kg mc. (200-300 mg/m2 pc.) produktu można podawać w ciągłym 24 h wlewie dotętniczym. Wlew dotętniczy można też stosować miejscowo, zarówno w leczeniu nowotworów pierwotnych, jak i przerzutów. Zaleca się zmniejszenie dawki u pacjentów: wyniszczonych; po ciężkim zabiegu chirurgicznym przebytym w ciągu ostatnich 30 dni; z zahamowaniem czynności szpiku kostnego; z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Stosowanie u dzieci: brak danych dotyczących stosowania leku u dzieci. Nie ma zaleceń dotyczących dawkowania 5-fluorouracylu u dzieci. U osób w podeszłym wieku 5-fluorouracyl stosuje się w podobnych dawkach, jak u pacjentów dorosłych.Przeciwwskazania: Przeciwwskazaniami do stosowania 5-fluorouracylu są: nadwrażliwość na 5-fluorouracyl; zahamowanie czynności szpiku kostnego, zwłaszcza po radioterapii lub leczeniu innymi środkami przeciwnowotworowymi; poważne zmiany w składzie krwi; krwotoki; zapalenie jamy ustnej, owrzodzenie jamy ustnej i przewodu pokarmowego; ciężka biegunka; ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek; choroby zakaźne o ciężkim przebiegu; ciężkie wyniszczenie; stężenie bilirubiny w osoczu powyżej 85 mol/1. Podczas leczenia 5-fluorouracylem należy unikać stosowania szczepionek zawierających żywe drobnoustroje.Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności: 5-Fluorouracyl należy podawać jedynie pod ścisłą kontrolą lekarza specjalisty, doświadczonego w stosowaniu silnych antymetabolitów. Leczenie początkowe należy przeprowadzić w szpitalu. Właściwe leczenie 5-fluorouracylem powoduje zwykle leukopenię, przy czym najniższe liczby leukocytów występują między 7. i 14. dniem pierwszego cyklu; niekiedy nawet do 20 dnia. Powrót do wartości prawidłowych następuje zwykle w ciągu 30 dni. Zaleca się codzienne oznaczanie liczby płytek i krwinek białych; leczenie należy przerwać, gdy liczba płytek krwi zmniejszy się poniżej 100 000/mm3 lub liczba leukocytów zmniejszy się poniżej 3000/mm3. Jeśli całkowita liczba leukocytów jest mniejsza niż 2000/mm3, a zwłaszcza gdy wystąpi granulocytopenia, zaleca się umieszczenie pacjenta w izolatce szpitalnej i zastosowanie odpowiednich środków zapobiegających zakażeniu ogólnoustrojowemu. Leczenie należy także przerwać w razie pojawienia się pierwszych objawów zapalenia lub owrzodzenia jamy ustnej, ciężkiej biegunki, owrzodzenia przewodu pokarmowego, krwawienia z przewodu pokarmowego lub jakiegokolwiek krwotoku. Należy zachować ostrożność w doborze pacjentów i ustalaniu dawkowania, gdyż margines bezpieczeństwa 5-fluorouracylu jest wąski, czyli różnica między dawką skuteczną i toksyczną - mała. Oznacza to, że reakcji terapeutycznej prawie zawsze towarzyszą objawy niepożądane. 5-Fluorouracyl należy ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątroby lub z żółtaczką. Dotyczy to również chorych, u których występują bóle w klatce piersiowej w czasie leczenia lub przed nim oraz choroba serca w wywiadzie. Leczenie należy przerwać w przypadku objawów niepożądanych ze strony serca. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów po napromienianiu dużymi dawkami okolic miednicy i leczonych środkami alkilującymi oraz u pacjentów po usunięciu nadnerczy lub przysadki. Do 3 m-cy po zakończeniu leczenia, zarówno kobiety jak i mężczyźni leczeni 5-fluorouracylem powinni stosować skuteczną antykoncepcję. W zależności od indywidualnej wrażliwości, lek może upośledzać zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.Interakcje: W piśmiennictwie opisano leczenie skojarzone 5-fluorouracylem z folinianem wapnia (kwasem folinowym). Takie równoczesne stosowanie może nasilać działania niepożądane 5-fluorouracylu i powodować ciężkie biegunki. Zarówno skuteczność jak i toksyczność 5-fluorouracylu mogą się nasilać w przypadku równoczesnego stosowania z innymi środkami cytotoksycznymi (cyklofosfamidem, winkrystyną, metotreksatem, cisplatyną, doksorubicyną), interferonem- lub kwasem folinowym. Podczas jednoczesnego stosowania innych środków hamujących czynność szpiku kostnego konieczne jest dostosowanie dawkowania; równoczesne lub uprzednie napromienianie może wymagać zmniejszenia dawek. 5-Fluorouracyl może nasilić toksyczne działanie antracyklin na serce. Równoczesne stosowanie allopurinolu może osłabiać toksyczność i skuteczność 5-fluorouracylu. Przed rozpoczęciem leczenia i w jego trakcie nie należy stosować aminofenazonu, fenylobutazonu i sulfonamidów. Chlorodiazepoksyd, disulfiram, gryzeofulwina i izoniazyd mogą zwiększać skuteczność 5-fluorouracylu. Szczepionki: 5-fluorouracylu osłabia naturalny mechanizm odporności, a zatem również odpowiedź immunologiczną organizmu. Stosowanie szczepionek zawierających żywe drobnoustroje może prowadzić do nasilonego namnażania wirusa. Po długotrwałym stosowaniu 5-fluorouracylu równocześnie z mitomycyną odnotowano wystąpienie zespołu hemolityczno-mocznicowego. Cymetydyna może zwiększać stężenie 5-fluorouracylu w osoczu. Metronidazol może zwiększać stężenie 5-fluorouracylu w osoczu i toksyczność leku. Lewamizol może zwiększać toksyczne działanie 5-fluorouracylu na wątrobę. Tiazydy mogą zwiększać toksyczne działanie leków przeciwnowotworowych na szpik kostny. Winorelbina, stosowana równocześnie z 5-fluorouracylem i kwasem folinowym, może powodować ciężkie zapalenia błon śluzowych.Ciąża i laktacja: Nie dysponujemy wystarczającymi danymi na temat wpływu 5-fluorouracylu stosowanego w monoterapii (bez innych leków cytotoksycznych, radioterapii) na przebieg ciąży. Kobiety stosujące w okresie ciąży ten lek w połączeniu z innymi potencjalnie szkodliwymi formami leczenia, rodziły zarówno dzieci z wadami, jak też zdrowe (nawet po podawaniu 5-fluorouracylu w pierwszym I ciąży). W badaniach na zwierzętach wykazano teratogenne i toksyczne dla płodu działanie 5-fluorouracylu u różnych gatunków zwierząt. Ponadto badania na zwierzętach dowodzą jego szkodliwego wpływu na płodność. Nie zaleca się stosowania 5-fluorouracylu w okresie ciąży, szczególnie w I trymestrze. W każdym indywidualnym przypadku należy rozważyć oczekiwane korzyści w odniesieniu do potencjalnego zagrożenia dla płodu. Nie ma danych na temat przenikania 5-fluorouracylu do mleka ludzkiego. Podczas leczenia należy zrezygnować z karmienia piersią.Działania niepożądane: Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (niezbyt często) gorączka. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) leukopenia i małopłytkowość; należy zachować środki ostrożności opisane powyżej; (często) agranulocytoza, niedokrwistość, zahamowanie czynności szpiku kostnego. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo rzadko) ryzyko rozwinięcia się ciężkich i długotrwałych działań niepożądanych wkrótce po rozpoczęciu leczenia 5-fluorouracylem największe jest u pacjentów z małą aktywnością dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD). Przyczyna niskiej aktywności enzymu, np. stosowanie inhibitorów DPD, jak enyluracyl czy lek przeciwwirusowy sorywudyna, nie ma znaczenia. Zaleca się oznaczenie aktywności DPD na początku leczenia. Zaburzenia układu nerwowego: (często) przemijający odwracalny zespół móżdżkowy obejmujący bezład, przemijający stan splątania oraz zaburzenia ruchowe pochodzenia pozapiramidowego i zaburzenia pochodzenia korowego, które ustępują zwykle po odstawieniu 5-fluorouracylu; (niezbyt często) senność; (bardzo rzadko) zgłoszono przypadek leukodystrofii, która ustąpiła po natychmiastowym odstawieniu produktu. W grupie podwyższonego ryzyka mogą być pacjenci z niedoborem dehydrogenazy dihydropirymidynowej. W rozpoznawaniu leukodystrofii pomocne bywa obrazowanie dyfuzyjne (DWI - Diffusion-Weighted Imaging). Donoszono też o niedokrwiennym udarze mózgu związanym ze stosowaniem terapii skojarzonej (na przykład: 5-fluorouracyl + mitomycyna C lub cisplatyna). Zaburzenia oka: (rzadko) zapalenie spojówek, nadmierne łzawienie, zwężenie kanalików łzowych, zaburzenia widzenia, światłowstręt, zapalenie nerwu wzrokowego. Zaburzenia serca: (niezbyt często) przypadki bólu w klatce piersiowej, niedokrwienie, zaburzenia zapisu EKG, zaburzenia czynności lewej komory; (rzadko) zawał mięśnia sercowego; (bardzo rzadko) wstrząs kardiogenny. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) krwawienie z nosa, niedociśnienie, zakrzepowe zapalenie żył. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) zapalenie błon śluzowych, w tym zapalenie jamy ustnej, przełyku, gardła, odbytnicy; (często) biegunki, nudności i wymioty występują często i mogą być leczone objawowo; jadłowstręt; (niezbyt często) owrzodzenie przewodu pokarmowego, krwawienia; (bardzo rzadko) uszkodzenie komórek wątroby. Martwica wątroby prowadząca do zgonu. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) znaczna liczba pacjentów łysieje, lecz jest to zjawisko odwracalne; (niezbyt często) zapalenie skóry, zmiany skórne - np. przesuszenie skóry, pęknięcia, nadżerki, rumień, wysypkę, świąd, nadwrażliwość na światło, skórne odczyny uczuleniowe, przebarwienia, pasmowe przebarwienia lub odbarwienia w okolicach żył, uszkodzenie płytek paznokciowych z utratą paznokci włącznie. Jako niezwykłe powikłanie po wstrzyknięciu lub wlewie (ciągłym) dużych dawek 5-fluorouracylu opisano zespół erytrodysestezji dłoniowo-podeszwowej. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) martwica kości nosa. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) niewydolność nerek. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (niezbyt często) zaburzenia spermatogenezy i owulacji. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) zmęczenie. Badania diagnostyczne: (bardzo rzadko) nieliczne prace donoszą o wydłużeniu czasu protorombinowego po podaniu 5-fluorouracylu i warfaryny. Gemcytabina może nasilać układowe działanie 5-fluorouracylu.Przedawkowanie: Objawy Ostre: reakcje psychotyczne, senność, nasilenie działania leków uspokajających, nasilona toksyczność alkoholu. Gdy konieczne jest stosowanie środków uspokajających, można podać dożylnie diazepam w małych dawkach (na przykład rozpoczynając od dawki 5 mg) monitorując jednocześnie układ krążenia i oddechowy. Przewlekłe: zahamowanie czynności szpiku kostnego aż do agranulocytozy i krytycznej małopłytkowości, skłonność do krwotoków, owrzodzenia przewodu pokarmowego, biegunka, wypadanie włosów. Leczenie Nie ma swoistego leczenia. Profilaktycznie należy podać koncentrat granulocytów lub płytek krwi we wlewie. Należy zwrócić uwagę na odpowiednie nawodnienie i diurezę; konieczne jest przywrócenie równowagi elektrolitów. Zwykle hemodializa nie jest konieczna. Pacjenta należy obserwować, aby jak najszybciej wykryć późne powikłania hematologiczne i żołądkowo-jelitowe. Następnie należy wdrożyć leczenie objawowe.Działanie: 5-Fluorouracyl jest antymetabolitem. Jako antagonista pirymidynowy wpływa na syntezę DNA i hamuje podział komórki. 5-Fluorouracyl uzyskuje aktywność przeciwnowotworową dopiero po enzymatycznym przekształceniu w formy ufosforylowane - 5-fluorourydynę i 5-fluorodeoksyurydynę.Skład: 1 ml roztw.zawiera 50 mg fluorouracylu. 1 fiolka o pojemności 5 ml zawiera 250 mg fluorouracylu.1 fiolka o pojemności 10 ml zawiera 500 mg fluorouracylu. 1 fiolka o pojemności 20 ml zawiera 1000 mg fluorouracylu.1 fiolka o pojemności 50 ml zawiera 2500 g fluorouracylu.1 fiolka o pojemności 100 ml zawiera 5000 g fluorouracylu.
