Lendacin®, 5 fiol., Ceftriaxone, inf. doż. [prosz. do przyg. roztw.]
Rx
100%114,00 zł
Wskazania:
Leczenie zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na ceftriakson: zakażenia dróg moczowych, układu oddechowego, posocznica, bakteryjne zapalenie opon mózgowych, zakażenia jamy brzusznej, zakażenia kości, stawów, tkanek miękkich, skóry i ran, zakażenia narządów płciowych,profilaktyka zakażeń chirurgicznych, borelioza.Dawkowanie:
Dorośli i dzieci powyżej 12 rż.: przeciętna dawka 1-2 g/dziennie, lub co 12 h w 2 równo podzielonych dawkach (zależnie od nasilenia zakażenia). W zakażeniach zagrażających życiu podaje się 2 g co 12 h w postaci wlewu dożylnego trwającego ponad 30 minut. Maks. dawka wynosi 4 g. Dzieci do lat 12: zalecana dawka wynosi 50-75 mg/kg mc./dziennie lub w dawkach podzielonych co 12 h. Czas trwania leczenia zależy od nasilenia zakażenia. Maks. dawka dzienna nie powinna przekraczać 2 g. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 3 dni od ustąpienia objawów zakażenia. Preparat może być podawany domięśniowo, dożylnie lub w postaci 30 minutowych wlewów dożylnych. Do podania domięśniowego: 250 mg rozpuszcza się w 2 ml 1% roztworu lidokainy lub 1 g w 3,5 ml 1% roztworu lidokainy. Roztwór wstrzykuje się głęboko do mięśnia pośladkowego. Do podania dożylnego: 250 g rozpuszcza się w 5 ml wody do iniekcji, lub 1 g w 10 ml wody do iniekcji. Roztwór podaje się powoli (2-4 minut) bezpośrednio do żyły. Do wlewów dożylnych: 2 g rozpuszcza się w 40 ml roztworu wolnego od jonów wapniowych (0,45% lub 0,9% roztwór chlorku sodowego; 2,5%, 5% lub 10% roztwór glukozy, 5% roztwór lewulozy; 6% roztwór dekstranu w glukozie). Wlew podaje się powoli, ponad 30 minut.Przeciwwskazania:
Ceftriakson jest przeciwwskazany u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na cefalosporyny. Powinien być ostrożnie podawany pacjentom wrażliwym na penicyliny z powodu potencjalnej możliwości wystąpienia alergii krzyżowej.Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:
W czasie długotrwałego leczenia należy kontrolować obraz krwi. Ceftriakson powinien być z ostrożnością stosowany u noworodków z hiperbilirubinemią, szczególnie u wcześniaków. Dla noworodków zalecana dawka nie powinna przekraczać 50 mg/kg mc. U pacjentów z niewydolnością nerek i prawidłową czynnością wątroby nie ma potrzeby zmniejszania dawki. U pacjentów z ostrą niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 10 ml/min), dawka dzienna nie powinna przekraczać 2 g. U pacjentów z niewydolnością wątroby i prawidłową czynnością nerek zmniejszenie dawki nie jest konieczne. U pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek należy kontrolować stężenie ceftriaksonu w osoczu.Interakcje:
Ceftriakson nie powinien być bezpośrednio mieszany z innymi preparatami przeciwbakteryjnymi oraz roztworami do wlewów. Równoczesne podanie cefalosporyn i aminoglikozydów zwiększa ryzyko nefrotoksyczności.Ciąża i laktacja:
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Niewielkie ilości ceftriaksonu wydzielają się z mlekiem matki, dlatego też należy zachować ostrożność, podając lek w trakcie karmienia piersią.Działania niepożądane:
Ceftriakson może powodować: zaburzenia ze strony układu pokarmowego (biegunka, nudności, wymioty, zapalenie żołądka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit), reakcje skórne (wykwit, alergiczne zapalenie skóry, świąd, wysypka), hematologiczne (trombocytoza, eozynofilia, leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna), bardzo rzadko zaburzenia czynności wątroby. W miejscu nakłucia mogą wystąpić reakcje miejscowe (bolesne stwardnienie, zapalenie żyły). Działania niepożądane mają zwykle łagodny charakter i na ogół nie wymagają przerwania leczenia.Działanie:
Półsyntetyczny antybiotyk cefalosporynowy do stosowania pozajelitowego. Działa bakteriobójczo na wiele bakterii Gram(-) i Gram(+). Do szczepów wrażliwych na ceftriakson należą: Proteus mirabilis, Haemophillus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Salmonella spp., Shigiella spp., Klebsiella spp., (łącznie z K. pneumoniae), Enterobacter, Proteus indolo-dodatni, Streptococcus viridans, Streptococcus pneumoniae (szczepy oporne na penicylinę są zazwyczaj oporne). Do szczepów średnio wrażliwych należą: Serratia marcescens, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus (z wyjątkiem szczepów meticylinoopornych), Bacteroides fragilis, Clostridium spp. Do niewrażliwych szczepów na ceftriakson należą: Pseudomonas spp., (z wyjątkiem P. aeruginosa), Enterococcus faecalis, Mycoplasma spp., Listeria monocytogenes, chlamydia, meticylinooporne gronkowce. Ceftriakson jest oporny na hydrolizę β-laktamaz. Dobrze wchłania się po podaniu domięśniowym lub dożylnym osiągając wysokie stężenia w surowicy. Szybko przenika do większości tkanek i płynów ustrojowych; dobrze penetruje do płynu mózgowo-rdzeniowego. Z powodu długiego T0,5 (przeciętnie 8 h), stężenie ceftriaksonu po 24 h po podaniu jest wyższe od wartości MIC dla większości bakterii wrażliwych. Około 30-60% dawki ceftriaksonu wydalana jest z moczem w postaci nie zmienionej, pozostała część z żółcią.Skład:
1 fiolka zawiera 250 mg, 1 g lub 2 g ceftriaksonu w postaci soli sodowej.
