hero-image

Baza leków

Meloxicamum 123ratio, 10 szt., Meloxicam, tabl.

Rx 100%12,00 zł

Wskazania:

Krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów. Długotrwałe leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

Dawkowanie:

Całkowitą dawkę dobową należy przyjąć jednorazowo, popijając ją wodą lub innym płynem, podczas posiłku. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Należy okresowo kontrolować potrzebę pacjenta dotyczącą objawowego zmniejszenia dolegliwości oraz odpowiedź na leczenie, szczególnie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Zaostrzenie choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg/dobę. Jeśli konieczne, w przypadku braku poprawy, dawkę można zwiększyć do 15 mg/dobę (1 tabl. 15 mg). Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa: 15 mg/dobę (1 tabl. 15 mg). W zależności od odpowiedzi terapeutycznej dawkę można zmniejszyć do 7,5 mg/dobę. Nie należy przekraczać dawki 15 mg/dobę. Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Zalecana dawka w długotrwałej terapii reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u pacjentów w podeszłym wieku wynosi 7,5 mg/dobę. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych należy rozpocząć leczenie dawką 7,5 mg/dobę. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów dializowanych, z ciężką niewydolnością nerek, nie należy przekraczać dawki 7,5 mg/dobę. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (np. pacjenci z ClCr większym niż 25 ml/min) nie jest wymagane zmniejszenie dawki. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagane zmniejszenie dawki. Dzieci i młodzież. Nie należy stosować meloksykamu u dzieci i młodzieży poniżej 16 lat. Dostępne są inne dawki meloksykamu, które mogą być bardziej odpowiednie.

Uwagi:

Tabletki należy przyjmować podczas posiłku popijając płynem. Należy stosować możliwie najkrótszy czas leczenia i oraz najmniejszą skuteczną dawkę leku.

Przeciwwskazania:

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany w następujących sytuacjach: III trymestr ciąży i laktacja, u dzieci i młodzieży poniżej 16 lat; nadwrażliwość na meloksykam, na którąkolwiek substancję pomocniczą lub nadwrażliwość na substancje o podobnym mechanizmie działania jak np. NLPZ, kwas ASA. Nie należy stosować tego produktu leczniczego u pacjentów, u których po podaniu kwasu ASA lub innego NLPZ wystąpiły objawy astmy, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka; stwierdzone w wywiadzie krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacje, związane z wcześniejszym leczeniem lekami z grupy NLPZ; czynna lub stwierdzona w wywiadzie nawracająca choroba wrzodowa i/lub krwawienie z przewodu pokarmowego (co najmniej dwa wyraźne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia); ciężkie zaburzenia czynności wątroby; pacjenci nie dializowani z ciężką niewydolnością nerek; krwawienie z przewodu pokarmowego, stwierdzony w wywiadzie krwotok naczyniowo-mózgowy lub inne krwawienia; ciężka niewydolność serca.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:

Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Nie należy przekraczać zalecanej maks. dawki dobowej, ani stosować dodatkowych NLPZ w przypadku braku zadowalającego wyniku leczenia, ponieważ może to zwiększyć działanie toksyczne, a zalety tego leczenia nie zostały potwierdzone. Należy unikać równoczesnego stosowania innych leków z grupy NLPZ zawierających selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2. Nie zaleca się stosowania meloksykamu u pacjentów z ostrym bólem. W przypadku braku poprawy po kilku dniach, należy ponownie ocenić kliniczne korzyści leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia meloksykamem należy się upewnić, czy występujące w przeszłości choroby, takie jak zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka i/lub choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, zostały całkowicie wyleczone. Rutynowo należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość wystąpienia nawrotu choroby u pacjentów z takim wywiadem leczonych meloksykamem. W każdym momencie leczenia lekami z grupy NLPZ odnotowywano występowanie krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą być nawet śmiertelne, z lub bez objawów ostrzegawczych bądź występujących wcześniej ciężkich zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego. Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki leku z grupy NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy w wywiadzie, szczególnie powikłane krwawieniem lub perforacją oraz u pacjentów w podeszłym wieku. U tych pacjentów leczenie należy prowadzić stosując najmniejszą możliwą dawkę terapeutyczną. U tych pacjentów należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej), jak również u pacjentów wymagających jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu ASA lub innych leków mogących zwiększać ryzyko działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego. Pacjenci, u których wystąpiło działanie toksyczne na przewód pokarmowy w wywiadzie, szczególnie w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy dotyczące przewodu pokarmowego (szczególnie krwawienie), w szczególności na początku leczenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takich jak heparyna w dawkach leczniczych lub stosowana u pacjentów w podeszłym wieku, leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna lub NLPZ, jak kwas ASA (w pojedynczej dawce ≥1 g lub ≥3 g/dobę). W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia u pacjentów przyjmujących meloksykam, należy odstawić produkt leczniczy. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktów leczniczych z grupy NLPZ u pacjentów z zaburzeniami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), ponieważ istniejąca choroba może ulec zaostrzeniu. Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ. Zaleca się kliniczną kontrolę ciśnienia tętniczego w spoczynku u pacjentów z grupy ryzyka, szczególnie w trakcie rozpoczynania leczenia meloksykamem. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ, w tym meloksykamu (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka wystąpienia zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dane te są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania meloksykamu. Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i/lub chorobą naczyń mózgu powinni być leczeni meloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu). Reakcje skórne, z których niektóre mogą zagrażać życiu, obejmujące zespół Stevens-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, obserwowano w powiązaniu ze stosowaniem meloksykamu. Należy powiedzieć pacjentowi o objawach przedmiotowych i podmiotowych i ścisłym monitorowaniu reakcji skórnych. Najwyższe ryzyko wystąpienia tych reakcji występuje w pierwszym miesiącu leczenia. Jeżeli pojawią się objawy zespołu Stevens-Johnsona lub toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (tj. postępująca wysypka, często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych), lub jakiekolwiek inne objawy nadwrażliwości, należy przerwać podawanie meloksykamu. Najlepsze wyniki leczenia zespołu Stevens-Johnsona lub toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka otrzymuje się po wczesnej diagnozie i natychmiastowym przerwaniu stosowania jakiegokolwiek leku podejrzanego o wywołanie tego działania. Wczesne zaprzestanie stosowania leku związane jest z lepszym rokowaniem. Jeżeli zespół Stevens-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka było związane ze stosowaniem meloksykamu, nie należy już nigdy stosować go u tego pacjenta.Wskaźniki czynności wątroby i nerek: opisywano przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, zwiększenie stężenia bilirubiny lub innych wskaźników czynności wątroby w surowicy, zwiększenia stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi, a także innych zaburzeń we wskaźnikach laboratoryjnych. W większości przypadków zaburzenia są przemijające i niewielkie. Niemniej jednak, jeśli te zaburzenia są znamienne, należy odstawić meloksykam i przeprowadzić odpowiednią diagnostykę. Czynnościowa niewydolność nerek: NLPZ hamując działanie prostaglandyn polegające na rozszerzaniu naczyń w nerkach, mogą prowadzić do czynnościowej niewydolności nerki przez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej. To działanie niepożądane jest zależne od dawki. Należy uważnie monitorować czynność nerek i diurezę szczególnie na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki, u pacjentów z następującymi czynnikami ryzyka: u pacjentów w podeszłym wieku, jednocześnie stosujących leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ang.IECA), antagonistów angiotensyny II, sartany, leki moczopędne, z hipowolemią (niezależnie od przyczyny), z zastoinową niewydolnością serca, z zespołem nerczycowym, z nefropatią toczniową, z ciężką niewydolnością wątroby (albuminy surowicy <25 g/l lub wynik ≥10 w skali Child-Pugha). W rzadkich przypadkach, NLPZ mogą powodować śródmiąższowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia nerki lub zespół nerczycowy. Dawka meloksykamu u pacjentów w końcowym stadium niewydolności nerek, poddawanych hemodializie nie powinna być wyższa niż 7,5 mg. Nie jest wymagane zmniejszenie dawki u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (tj. u pacjentów z ClCr powyżej 25 ml/min). Zatrzymanie sodu, potasu i wody: u pacjentów z niewydolnością serca lub nadciśnieniem tętniczym stosowanie NLPZ może powodować zatrzymywanie sodu, potasu i wody oraz zaburzenia działania natriuretycznego leków moczopędnych. Dodatkowo działanie przeciwnadciśnieniowe może zostać zmniejszone. W wyniku tego obrzęk, niewydolność serca lub nadciśnienie tętnicze mogą zwiększyć się lub nasilić. Zaleca się monitorowanie kliniczne pacjentów z grup ryzyka. Hiperkaliemia może być związana z cukrzycą lub jednoczesnym leczeniem, które wiadomo, że zwiększa stężenie potasu we krwi. Zaleca się regularne monitorowanie stężenia potasu. Ze względu na gorszą tolerancję działań niepożądanych należy uważnie obserwować pacjentów w podeszłym wieku, wrażliwych lub osłabionych. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów w podeszłym wieku, u których występują często zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca. U pacjentów w podeszłym wieku działania niepożądane związane z leczeniem lekami z grupy NLPZ występują częściej, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego i perforacje, które mogą zakończyć się zgonem. Meloksykam, może maskować objawy istniejącego zakażenia. Stosowanie meloksykamu, podobnie jak innych leków zmniejszających syntezę cyklooksygenazy prostaglandynowej, może zaburzać płodność, w związku z powyższym nie jest zalecane u kobiet, które planują ciążę. Należy rozważyć odstawienie meloksykamu u kobiet z zaburzeniami płodności lub poddanych diagnostyce przyczyn bezpłodności. Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie należy stosować produktu leczniczego u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy (typu Lapp) lub zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy. Nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących wpływu produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednakże, na podstawie opisanego profilu farmakodynamicznego i działań niepożądanych, wydaje się że meloksykam nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na te zdolności. Jednakże, jeśli wystąpią zaburzenia widzenia lub senność, zawroty głowy lub inne zaburzenia dotyczące ośrodkowego układu nerwowego, zaleca się powstrzymanie od prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje:

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania meloksykamu z innymi NLPZ, również kwasem ASA (podawanym w pojedynczej dawce ≥1 g lub ≥3 g/dobę). Jednoczesne stosowanie z kortykosteroidami zwiększa ryzyko owrzodzenia przewodu pokarmowego lub krwawienia. Istnieje zwiększone ryzyko krwawienia spowodowane zahamowaniem czynności płytek krwi i uszkodzenia błony śluzowej żołądka i/lub dwunastnicy. Leki z grupy NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych takich, jak warfaryna. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania NLPZ i doustnych leków przeciwzakrzepowych lub heparyny u pacjentów w podeszłym wieku lub w dawkach leczniczych. W pozostałych przypadkach należy zachować ostrożność stosując heparynę, ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia. Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania leków zaleca się częstą kontrolę czasu protrombinowego (ang. INR). Istnieje zwiększone ryzyko krwawienia ze względu na hamowanie czynności płytek krwi i uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego. Zwiększają ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych i innych leków zmniejszających ciśnienie tętnicze. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. odwodnionych lub w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne podawanie inhibitora ACE lub antagonisty receptora angiotensyny II i leków hamujących cyklooksygenazę może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tym możliwą ostrą niewydolność nerek, która zazwyczaj jest odwracalna. Dlatego leczenie skojarzone należy stosować ostrożnie, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjentów należy odpowiednio nawodnić i monitorować czynności nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego, a następnie okresowo. Jak podano powyżej, może wystąpić zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego leków blokujących receptory β-adrenergiczne (przez zmniejszenie zahamowania powstawania prostaglandyn rozszerzających naczynia). Poprzez działanie mediacyjne prostaglandyn NLPZ mogą zwiększać działanie nefrotoksyczne inhibitorów kalcyneuryny. Podczas jednoczesnego stosowania należy kontrolować czynność nerek. Częsta kontrola czynności nerek jest zalecana zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.Opisano zmniejszenie skuteczności wkładki wewnątrzmacicznej podczas stosowania leków z grupy NLPZ. Zmniejszona skuteczność wkładki wewnątrzmacicznej występująca podczas stosowania leków z grupy NLPZ, opisana w wywiadzie, wymaga dalszego potwierdzenia. Opisano zwiększenie stężenia litu we krwi, podczas jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ (w mechanizmie zmniejszonego wydalania litu przez nerki), który może osiągnąć toksyczne wartości. Nie zaleca się równoczesnego stosowania litu i leków z grupy NLPZ. Jeśli takie stosowanie jest konieczne, należy często kontrolować stężenie litu w osoczu podczas rozpoczynania leczenia, dostosowywania dawki lub odstawiania meloksykamu. NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie kanalikowe metotreksatu, i tym samym - zwiększać stężenie metotreksatu w osoczu. Dlatego też, u pacjentów przyjmujących duże dawki metotreksatu (powyżej 15 mg/tydzień) nie zaleca się równoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ. Należy uwzględnić ryzyko wystąpienia interakcji pomiędzy NLPZ i metotreksatem również u pacjentów leczonych małymi dawkami metotreksatu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Jeśli konieczne jest leczenie skojarzone, należy kontrolować wskaźniki morfologii krwi i czynność nerek. Należy zachować ostrożność w przypadku, gdy NLPZ i metotreksat są stosowane jednocześnie w ciągu 3 dni, ponieważ stężenie metotreksatu w osoczu może zwiększyć się i powodować zwiększoną toksyczność. Chociaż podczas równoczesnego stosowania meloksykamu farmakokinetyka metotreksatu (15 mg/tydzień) nie była znacząco zmieniona, należy pamiętać, że toksyczność hematologiczna metotreksatu może być zwiększona podczas jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ. Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu przez zahamowanie krążenia wątrobowo-jelitowego, w związku z powyższym klirens meloksykamu zwiększa się o 50%, a okres T0,5 zmniejsza się do 13 ± 3 h. Ta interakcja ma istotne znaczenie kliniczne. Nie wykryto istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych, podczas jednoczesnego stosowania z lekami zobojętniającymi, cymetydyną i digoksyną.

Ciąża i laktacja:

Zahamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na ciążę i/lub rozwój embrionu i płodu. Dane wynikające z badań epidemiologicznych sugerują zwiększenie ryzyka wystąpienia poronień lub wad rozwojowych serca i wytrzewienia, jeśli kobieta stosowała inhibitory syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko wad rozwojowych serca zwiększyło się z mniej niż 1-1,5%. Wydaje się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką i okresem leczenia. Wykazano, że podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn u zwierząt powodowało zwiększenie poronień przed i po implantacji zarodka oraz obumieranie embrionów. Wykazano, że podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn u zwierząt powodowało zwiększenie poronień przed i po implantacji zarodka oraz obumieranie embrionów. Nie należy stosować meloksykamu w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to niezbędne. Jeżeli meloksykam jest stosowany u kobiet planujących ciążę lub w I i II trymestrze ciąży, należy stosować możliwie najmniejszą dawkę i możliwie najkrótszy okres leczenia. Podczas stosowania w III trymestrze ciąży, wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą powodować ekspozycję: (płodu na) działanie toksyczne na serce i płuca (nadciśnienie płucne z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego); zaburzenie czynności nerek, które może prowadzić do niewydolności i małowodzia; (matki i noworodka pod koniec okresu ciąży) wydłużenie czasu krwawienia, działanie antyagregacyjne, które może wystąpić nawet po podaniu małych dawek; zahamowanie kurczliwości macicy powodujące opóźnienie i przedłużenie porodu. Dlatego też meloksykam jest przeciwwskazany w ostatnich 3 m-cach ciąży. Brak doświadczenia dotyczącego stosowania meloksykamu w trakcie karmienia piersią, jednak leki z grupy NLPZ przenikają do mleka kobiet karmiących piersią. W związku z powyższym stosowanie meloksykamu podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Działania niepożądane:

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka wystąpienia zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Odnotowano obrzęk, nadciśnienie tętnicze oraz niewydolność serca związane z leczeniem lekami z grupy NLPZ. Najczęściej obserwowane działania niepożądane dotyczą przewodu pokarmowego. Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka, perforacje lub krwawienie z przewodu pokarmowego, czasami nawet śmiertelne, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Po podaniu produktu odnotowano nudności, wymioty, biegunkę, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, ból brzucha, smoliste stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroby Crohna. Rzadziej odnotowywano zapalenie błony śluzowej żołądka. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) niedokrwistość; (rzadko) zaburzenia morfologii krwi (w tym zaburzenia ilości białych krwinek), małopłytkowość, leukopenia; (bardzo rzadko) przypadki agranulocytozy. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) reakcje alergiczne inne niż reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne; (nieznana) reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne. Zaburzenia psychiczne: (rzadko) zmienny nastrój, koszmary senne; (nieznana) splątanie, dezorientacja. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy; (niezbyt często) zawroty głowy, senność. Zaburzenia oka: (rzadko) zaburzenia widzenia łącznie z zamazanym widzeniem, zapalenie spojówek Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często) zawroty głowy; (rzadko) szumy uszne. Zaburzenia serca: (rzadko) kołatanie serca. Niewydolność serca odnotowano w związku z leczeniem NLPZ. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) zwiększenie ciśnienia tętniczego, gorąca zaczerwienienie skóry. Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia: (rzadko) napady astmy u pacjentów z alergią na kwas ASA lub inne leki z grupy NLPZ. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) niestrawność, nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, biegunka; (niezbyt często) utajone lub makroskopowe krwawienia z przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, odbijanie; (rzadko) zapalenie jelita grubego, owrzodzenie żołądka i/lub dwunastnicy, owrzodzenie przełyku; (bardzo rzadko) perforacja przewodu pokarmowego. Krwotok z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacje mogą, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, mieć ciężki przebieg czasem zakończony zgonem. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności aminotransferaz lub stężenia bilirubiny); (bardzo rzadko) zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka; (rzadko) ciężkie skórne działania niepożądane: obserwowano zespół Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, pokrzywka; (bardzo rzadko) pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy; (nieznana) nadwrażliwość na światło. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) retencja sodu i wody, hiperkaliemia, zaburzenia wskaźników czynności nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny lub mocznika); (bardzo rzadko) ostra niewydolność nerek, szczególnie u pacjentów z czynnikami ryzyka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) obrzęki, w tym obrzęki kończyn dolnych. U pacjentów leczonych meloksykamem i innymi potencjalnie mielotoksycznymi lekami zgłoszono bardzo rzadkie przypadki agranulocytozy. Zgłaszano organiczne uszkodzenie nerek prawdopodobnie w wyniku ostrej niewydolności nerek: w bardzo rzadkich przypadkach śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra martwica kanalików nerkowych, zespół nerczycowy i martwica brodawek nerkowych.

Przedawkowanie:

W wyniku ostrego przedawkowania NLPZ występujące objawy są zwykle ograniczone do letargu, senności, nudności, wymiotów i bólu w nadbrzuszu, które zazwyczaj przemijają po zastosowaniu leczenia wspomagającego. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Ciężkie zatrucie może powodować nadciśnienie tętnicze, ostrą niewydolność nerek, zaburzenia czynności wątroby, depresję oddechową, śpiączkę, drgawki, zapaść sercowo-naczyniową i zatrzymanie czynności serca. Reakcje anafilaktoidalne były zgłaszane po zastosowaniu NLPZ w dawkach terapeutycznych, mogą występować również po przedawkowaniu. U pacjentów należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące w przypadku przedawkowania leków z grupy NLPZ. W badaniach klinicznych zaobserwowano, po doustnym podaniu cholestyraminy w dawce 4 g 3x/dobę, przyspieszone wydalanie meloksykamu.

Działanie:

Meloksykam jest NLPZ z grupy oksykamów, o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Przeciwzapalne działanie meloksykamu zostało potwierdzone w klasycznym modelu zapalenia. Dokładny mechanizm działania meloksykamu jest nieznany. Jednakże, istnieje przynajmniej jeden wspólny mechanizm działania wszystkich NLPZ (w tym meloksykamu): hamowanie biosyntezy prostaglandyn, znanych mediatorów zapalenia.

Skład:

1 tabl. zawiera 15 mg meloksykamu, 66,22 mg laktozy w postaci laktozy jednowodnej.