NODISEN, 8 szt., Diphenhydramine hydrochloride, tabl.
Rx
100%15,80 zł
Wskazania:
Lek jest stosowany w łagodzeniu przejściowych zaburzeń snu, występujących u osób dorosłych i młodzieży w wieku 16 lat i powyżej.Dawkowanie:
Dorośli i młodzież powyżej 16 roku życia. 1 tab. podana na 20 min. przed pójściem spać lub zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy przekraczać maksymalnej dobowej dawki leku: 1 tabl./dobę. Osoby w podeszłym wieku. Zaleca się ostrożne stosowanie produktu leczniczego u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek. Produkt leczniczy należy ostrożnie stosować u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Dzieci i młodzież. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat. Uwagi:
Nie należy przekraczać podanej dawki ani częstości dawkowania.Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na substancje czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Bliznowaciejące wrzody żołądka. Niedrożność żołądka lub jelit. Chromochłonny guz nadnerczy. Nabyte lub wrodzone wydłużenie odstępu QT. Znane czynniki ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym rozpoznana choroba sercowonaczyniowa, znaczna nierównowaga elektrolitów (hipokaliemia, hipomagnezemia), wywiad rodzinny w kierunku nagłej śmierci sercowej, znamienna bradykardia, jednoczesne stosowanie z lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT i/lub wywołują częstoskurcz komorowy typu Torsade de Pointes.Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:
Difenhydraminę należy stosować z zachowaniem ostrożności u osób z myasthenia gravis, padaczką lub zaburzeniami drgawkowymi, jaskrą z wąskim kątem przesączania, przerostem gruczołu krokowego, zatrzymaniem moczu, astmą, zapaleniem oskrzeli, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby powinni zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem tego produktu leczniczego. Stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku, ponieważ mogą być bardziej podatni na występowanie działań niepożądanych (np. działanie cholinolityczne). Unikać stosowania u pacjentów z dezorientacją. Difenhydramina wpływa na wydłużeniem odstępu QT na elektrokardiogramie. Leczenie należy przerwać, jeśli wystąpią objawy, które mogą być związane z arytmią serca; pacjenci powinni niezwłocznie zasięgnąć porady lekarskiej. Pacjentom należy zalecić, aby niezwłocznie zgłaszali wszelkie objawy kardiologiczne. Tolerancja może się pojawić podczas długotrwałego stosowania. Jeśli bezsenność utrzymuje się, pacjenci powinni zwrócić się po poradę lekarską, ponieważ bezsenność może być objawem poważnej choroby podstawowej. Należy unikać stosowania innych produktów zawierających środki przeciwhistaminowe, w tym leków przeciwhistaminowych stosowanych miejscowo oraz leków przeciwkaszlowych i środków na przeziębienie. Difenhydraminę należy stosować ostrożnie u pacjentów jednocześnie leczonych inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) lub którzy otrzymywali leczenie inhibitorami MAO w ciągu ostatnich dwóch tyg. Przed zastosowaniem difenhydraminy z innymi lekami o właściwościach przeciwmuskarynowych pacjenci powinni zasięgnąć porady lekarza. Difenhydramina może nasilać działanie alkoholu; dlatego należy unikać spożywania alkoholu. Zgłaszano przypadki nadużywania w celach rekreacyjnych i uzależnienia od difenhydraminy u młodzieży lub młodych dorosłych i/lub u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi lub historią zaburzeń w zakresie nadużywania. Należy monitorować wystąpienie objawów nadużycia. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.Interakcje:
Jednoczesne podawanie leków, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT w EKG (takich jak leki przeciwarytmiczne klasy Ia i klasy III) lub wywołują częstoskurcz komorowy typu Torsade de Pointes, jest przeciwwskazane. Nie należy stosować bez porady medycznej difenhydraminy u pacjentów otrzymujących którykolwiek z poniższych leków: chlorowodorek difenhydraminy może nasilać uspokajające działanie alkoholu oraz innych środków działających depresyjnie na OUN (np. leki uspokajające, leki nasenne i leki przeciwlękowe). Stosowanie inhibitorów oksydazy monoaminowej (MAO) może przedłużyć i nasilić działanie przeciwmuskarynowe difenhydraminy. Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie w skojarzeniu z inhibitorami MAO oraz w okresie 2 tyg. po ich odstawieniu. Ze względu na działanie przeciwmuskarynowe, difenhydramina może nasilać działanie niektórych leków przeciwcholinergicznych (np. atropina i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), dlatego przed stosowaniem difenhydraminy w skojarzeniu z tego typu lekami należy uzyskać poradę medyczną. Difenhydramina jest inhibitorem izoenzymu CYP2D6 cytochromu p450. Dlatego mogą wystąpić interakcje z lekami, które są metabolizowane głównie przez CYP2D6, takimi jak metoprolol lub wenlafaksyna. Należy unikać jednoczesnego podawania difenhydraminy z tego typu lekami. Sama difenhydramina jest substratem CYP2D6 o wysokim do niego powinowactwie. Dlatego należ unikać jednoczesnego podawania z inhibitorami CYP2D6. Difenhydraminę należy podawać ostrożnie pacjentom (bardzo) wolno metabolizującym z udziałem tego enzymu. W testach alergicznych difenhydramina może prowadzić do uzyskania wyników fałszywie ujemnych i dlatego powinna zostać odstawiona na co najmniej 72 h przed badaniem.Ciąża i laktacja:
Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania difenhydraminy u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach są niewystarczające w zakresie wpływu na ciążę. Difenhydramina przenika przez barierę łożyskową i zgłaszano, że powoduje żółtaczkę i objawy pozapiramidowe u niemowląt, których matki otrzymywały lek w czasie ciąży. Stosowanie difenhydraminy w pierwszym trymestrze ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nieprawidłowości u płodu. Stosowanie leków przeciwhistaminowych o działaniu uspokajającym w trzecim trymestrze ciąży może powodować reakcje u noworodków lub przedwcześnie urodzonych niemowląt. Difenhydraminy nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że potencjalne korzyści z leczenia matki przeważają nad ewentualnym ryzykiem dla rozwijającego się płodu. Difenhydramina została wykryta w mleku kobiet, ale nie wiadomo, jaki ma to wpływ na niemowlęta karmione piersią. W przypadku stosowania w okresie karmienia piersią istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych charakterystycznych dla leków przeciwhistaminowych, takich jak nietypowe wzbudzenie lub drażliwość u niemowląt. Nie stosować produktu leczniczego w czasie karmienia piersią bez konsultacji z lekarzem. Brak dostępnych danych dotyczących wpływu difenhydraminy na płodność u ludzi.Działania niepożądane:
Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka, pokrzywka, duszność i obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) dezorientacja, paradoksalny stan pobudzenia (np. zwiększona energia, niepokój ruchowy, nerwowość). Zaburzenia układu nerwowego: (często) uspokojenie, senność, zaburzenia uwagi, zaburzenia równowagi, zawroty głowy; (nieznana) drgawki, ból głowy, parestezje, dyskineza. Zaburzenia oka: (nieznana) niewyraźne widzenie. Zaburzenia serca: (nieznana) tachykardia, kołatanie serca nieznana. Zaburzenia układu oddechowego klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) zgęstnienie wydzieliny z oskrzeli. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) suchość w jamie ustnej; (nieznana) zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym nudności i wymioty. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe tkanki łącznej i kości: (nieznana) drganie mięśni. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) trudności w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zmęczenie.Przedawkowanie:
Przedawkowanie może wywoływać skutki podobne do wymienionych w działaniach niepożądanych. Dodatkowe objawy mogą obejmować rozszerzenie źrenic, gorączkę, zaczerwienienie, pobudzenie, drżenie, reakcje dystoniczne, halucynacje i zmiany w zapisie EKG, takie jak wydłużenie odstępu QT i częstoskurcz komorowy typu Torsade de Pointes. Znaczne przedawkowanie może powodować rabdomiolizę, drgawki, majaczenie, toksyczną psychozę, arytmię, śpiączkę i zapaść sercowonaczyniową. Leczenie powinno być wspomagające i ukierunkowane na określone objawy. Opróżnianie żołądka powinno być wykonywane; ze względu na przeciwcholinergiczne właściwości difenhydraminy, płukanie żołądka może być korzystne nawet w kilka godzin po przedawkowaniu. Drgawki i wyraźna stymulacja ośrodkowego układu nerwowego powinny być leczone pozajelitowym diazepamem.Działanie:
Difenhydramina jest przeciwhistaminową pochodną etanoloaminy. Jest to lek przeciwhistaminowy o działaniu przeciwcholinergicznym i znaczącym działaniu uspokajającym. Działa poprzez hamowanie wpływu na receptory H1. Difenhydramina skraca czas zasypiania oraz zwiększa głębokość i poprawia jakość snu.Skład:
1 tabl. zawiera 50 mg difenhydraminy chlorowodorku.
