Pentazocinum WZF, 10 amp. 1 ml, Pentazocine, inj. [roztw.]
Rx-w
100%29,70 zł
Wskazania:
Zwalczanie bólu o nasileniu umiarkowanym do silnego.Dawkowanie:
Produkt można podawać podskórnie, domięśniowo lub dożylnie. Jeżeli zachodzi konieczność wielokrotnego podawania pentazocyny codziennie przez dłuższy czas, z 2 dróg podania - domięśniowej i podskórnej, lepiej wybrać podanie domięśniowe. W celu zmniejszenia ryzyka miejscowego uszkodzenia tkanek, zaleca się systematyczne zmienianie miejsca wstrzykiwania. Dorośli i młodzież w wieku 12-16 lat. Domięśniowo, podskórnie: 45-60 mg lub dożylnie 30 mg co 3-4 h. Nie przekraczać dawki 60 mg domięśniowo lub podskórnie. W przypadku podawania dożylnego nie przekraczać dawki 30 mg pentazocyny. Maks. dawka dobowa wynosi 360 mg pentazocyny. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, w celu uniknięcia nadciśnienia płucnego nie należy przekraczać dawki 150 mg/dobę. Dzieci po ukończeniu 1-szego rż. do 12 lat. Pozajelitowe podawanie pentazocyny w pediatrii jest ograniczone przede wszystkim do pojedynczych dawek w premedykacji przed znieczuleniem oraz uzupełniającego albo pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego przez okres nie dłuższy niż 7 dni. Uwaga. Nie należy przekraczać 1 mg/kg mc. podskórnie lub domięśniowo lub 0,5 mg/kg mc. dożylnie. Jeżeli zachodzi konieczność podawania wielokrotnego, odstępy pomiędzy dawkami powinny wynosić co najmniej 6 h. Podczas stosowania pentazocyny można stosować jednocześnie inne (nieopioidowe) leki przeciwbólowe. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w podeszłym wieku, u których często występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby, a tym samym dochodzi do zwiększenia dostępności biologicznej, zaleca się stosowanie mniejszych dawek pentazocyny lub zwiększenie odstępu między podawanymi dawkami. Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności wątroby może dojść do zaburzeń metabolizmu pentazocyny i nasilenia działań niepożądanych. Zachowanie ostrożności zaleca się również u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. W obu przypadkach należy zmodyfikować (zmniejszyć) dawkę pentazocyny.Uwagi:
Produkt można podawać podskórnie, domięśniowo lub dożylnie. Jeżeli zachodzi konieczność wielokrotnego podawania pentazocyny codziennie przez dłuższy czas, z dwóch dróg podania - domięśniowej i podskórnej, lepiej wybrać podanie domięśniowe. W celu zmniejszenia ryzyka miejscowego uszkodzenia tkanek, zaleca się systematyczne zmienianie miejsca wstrzykiwania.Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Depresja oddechowa. Astma oskrzelowa, zwłaszcza zaostrzenie astmy oskrzelowej. Zmniejszona rezerwa oddechowa, choroby obturacyjne układu oddechowego. Urazy głowy. Podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Pentazocyna może podwyższać ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego w wyniku działania depresyjnego na czynność oddechową. Może podwyższać istniejące już nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, np. po urazie głowy lub zmianach wewnątrzczaszkowych. Zatrucie alkoholem. Niewydolność serca wywołana przewlekłą chorobą płuc.Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności:
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania pentazocyny u pacjentów z porfirią, ponieważ lek u osób podatnych może spowodować zaostrzenie choroby. Pentazocyna może powodować zmniejszenie lub zwiększenie ciśnienia tętniczego, prawdopodobnie w wyniku uwalniania endogennych katecholamin. Szczególna ostrożność jest wymagana w przypadku chorób, w których niepożądana jest zmiana oporu naczyniowego i ciśnienia tętniczego, takich jak ostra faza zawału serca. Pentazocynę należy również ostrożnie stosować u pacjentów z zawałem serca z towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością lewokomorową. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności wątroby może dojść do zaburzeń metabolizmu pentazocyny i nasilenia działań niepożądanych. Zachowanie ostrożności zaleca się również u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. W obu przypadkach należy zmodyfikować (zmniejszyć) dawkę pentazocyny. U niewielkiej liczby pacjentów predysponowanych do wystąpienia drgawek, po zastosowaniu pentazocyny odnotowano napady drgawkowe, jednak nie ustalono związku przyczynowo-skutkowego. Dlatego podczas stosowania pentazocyny u pacjentów z drgawkami w wywiadzie zaleca się zachowanie ostrożności. U osób, które otrzymały wielokrotnie dawki pentazocyny, opisywano wystąpienie w miejscu wstrzyknięcia stwardnienia skóry, tkanki podskórnej oraz znajdujących się głębiej mięśni. Jeżeli zachodzi konieczność podawania wielu wstrzyknięć codziennie przez dłuższy czas, zaleca się domięśniowe podawanie leku. W celu uniknięcia ryzyka miejscowego uszkodzenia tkanek, miejsce wstrzykiwania należy zmieniać. Opisywano przypadki zapalenia mięśnia po długotrwałym stosowaniu roztw. do wstrzykiwań. Podczas stosowania pentazocyny należy zachować ostrożność u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, niewydolnością kory nadnerczy, guzem chromochłonnym nadnerczy, przerostem gruczołu krokowego, zapalnymi lub obturacyjnymi chorobami jelit, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, zapaleniem trzustki, z zespołem ostrego brzucha o nieznanej przyczynie, po zatruciu alkoholem lub podczas majaczenia alkoholowego. Zaleca się ostrożność podczas stosowania pentazocyny u pacjentów, którzy przyjmują jednocześnie inhibitory monoaminooksydazy lub u osób, które otrzymywały te leki w ciągu ostatnich 14 dni. Długotrwałe stosowanie dużych dawek pentazocyny może wywołać uzależnienie. U pacjentów niestabilnych emocjonalnie, nadużywających w przeszłości leków, a także rzadko u osób bez takiego wywiadu, po nagłym odstawieniu pozajelitowej postaci pentazocyny stosowanej długotrwale, opisywano przypadki uzależnienia psychicznego i fizycznego oraz objawy zespołu odstawiennego. Zaprzestanie stosowania pentazocyny zwykle nie powoduje zaburzeń. W rzadkich przypadkach, u osób u których wystąpiły większe trudności, ponowne podanie pentazocyny a następnie stopniowe zmniejszanie dawek zwykle łagodziło dolegliwości. Do objawów zespołu odstawiennego należą: kurczowe bóle brzucha, nudności, wymioty, podwyższenie temperatury ciała, dreszcze, wyciek wydzieliny z nosa, pobudzenie, niepokój, łzawienie. Pentazocyna podana osobom uzależnionym od substancji chemicznych może wywołać objawy zespołu odstawiennego, co wynika z posiadania właściwości antagonisty receptorów opioidowych. Zaleca się szczególną ostrożność podczas stosowania produktu u osób w przeszłości nadużywających leków. Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych, może prowadzić do wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki lub śmierci. Z tego względu leczenie skojarzone z takimi lekami uspokajającymi należy stosować wyłącznie u pacjentów, u których nie są dostępne alternatywne metody leczenia. Jeśli zostanie podjęta decyzja o stosowaniu leku w skojarzeniu z lekami uspokajającymi, należy podać najmniejszą skuteczną dawkę, a czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. Należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy związane z depresją oddechową i nadmierne uspokojenie. W tym kontekście zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia takich objawów. Produkt zawiera 0,064 mmol/ml (1,48 mg/ml) sodu, czyli mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 ml, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”. Pentazocyna może wywołać senność, zawroty głowy, a niekiedy euforię, co uniemożliwia prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn. Należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia takich objawów i przestrzec przed wykonywaniem tych czynności.Interakcje:
Leki uspokajające, np. benzodiazepiny lub leki pochodne: jednoczesne stosowanie leków opioidowych i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych, zwiększa ryzyko wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki lub śmierci na skutek addytywnego działania depresyjnego na OUN. Należy ograniczyć dawkę leku i czas trwania leczenia skojarzonego. Pentazocyna nasila działanie innych substancji działających hamująco na OUN, w tym pochodnych fenotiazyny, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz alkoholu. Jednoczesne stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy i pentazocyny może wywołać pobudzenie OUN i nadciśnienie tętnicze, w wyniku uwolnienia endogennych katecholamin. Zaleca się ostrożność podczas stosowania pentazocyny u pacjentów, którzy stosują jednocześnie inhibitory monoaminooksydazy lub u osób, które otrzymywały te leki w ciągu ostatnich 14 dni. Palenie tytoniu może zwiększać szybkość przemian metabolicznych pentazocyny, zmniejszając kliniczną skuteczność standardowych dawek produktu. Pentazocyna może hamować działanie morfiny i heroiny. Działanie pentazocyny znosi nalokson.Ciąża i laktacja:
W badaniach na gryzoniach, działanie teratogenne opisywano tylko po zastosowaniu dawek tak dużych, że wywoływały toksyczne objawy u ciężarnych samic. Nie określono bezpieczeństwa stosowania pentazocyny u kobiet w okresie ciąży (oprócz okresu porodu). Pentazocynę można stosować w okresie ciąży tylko w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Opioidowe leki przeciwbólowe mogą przenikać przez barierę łożyskową i wywoływać depresję oddechową u noworodka. Jeżeli są stosowane w okresie ciąży regularnie, u noworodka mogą wystąpić objawy zespołu odstawiennego. W czasie ostatnich 2-3 h przed oczekiwanym terminem porodu, pentazocynę można stosować wyłącznie po rozważeniu korzyści dla matki w stosunku do potencjalnego zagrożenia dla płodu. Pentazocynę należy ostrożnie stosować u kobiet w trakcie porodu przedwczesnego. Małe ilości pentazocyny przenikają do mleka kobiecego. Podając produkt kobietom karmiącym piersią należy zachować ostrożność. Nie ma danych dotyczących wpływu pentazocyny na płodność.Działania niepożądane:
Najczęściej występujące działania niepożądane to: nudności, wymioty, senność, nadmierne wydzielanie potu, zawroty głowy, oszołomienie. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zmniejszenie liczby białych krwinek, w rzadkich przypadkach agranulocytoza, zwykle odwracalna, przemijająca eozynofilia o umiarkowanym nasileniu. Zaburzenia układu immunologicznego: odnotowywano reakcje alergiczne, niekiedy o ciężkim przebiegu, takie jak obrzęk twarzy lub wstrząs anafilaktyczny, nagłe zaczerwienienie skóry, w tym skóry twarzy oraz zapalenie skóry ze świądem. Zaburzenia psychiczne: zespół odstawienny. Długotrwałe stosowanie (szczególnie w dużych dawkach) może wywołać uzależnienie fizyczne. Przerwanie leczenia pentazocyną w takim przypadku prowadzi do wystąpienia zespołu odstawiennego. Zaburzenia układu nerwowego: omamy, ból głowy, zawroty głowy, euforia, oszołomienie, dezorientacja, senność, niezwykłe marzenia senne, bezsenność, splątanie, drżenia, parestezje, omdlenie, napady drgawkowe typu grand mal oraz podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia (nieostre widzenie), zaburzenia akomodacji, zwężenie źrenic. Zaburzenia serca i zaburzenia naczyniowe: (rzadko) nadciśnienie tętnicze, tachykardia, depresja krążeniowa, niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: depresja oddechowa. Zaburzenia żołądka i jelit: zaparcia, nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej oraz ból brzucha. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: skurcz dróg żółciowych. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) zatrzymanie moczu. Ciąża, połóg i okres okołoporodowy: zmiany częstości i siły skurczów macicy w trakcie porodu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: stwardnienie tkanek miękkich, guzki, zagłębienie skóry w miejscach dokonywania wstrzyknięć, owrzodzenia i znaczne stwardnienia skóry i tkanki podskórnej oraz rzadko położonych głębiej mięśni. Zgłaszano włóknienie mięśni, ból i pieczenie w czasie wstrzykiwania. Opisywano również przypadki toksycznej nekrolizy naskórka oraz rumienia wielopostaciowego. Dreszcze. Nadmierne wydzielanie potu.Przedawkowanie:
Objawy przedawkowania pentazocyny: senność, depresja oddechowa, hipotensja. W ciężkich przypadkach może wystąpić niewydolność serca i pogłębiająca się śpiączka, zwłaszcza u osób, które zażyły inne substancje działające depresyjnie na czynność OUN, takie jak alkohol, leki uspokajające, nasenne lub przeciwhistaminowe. Postępowanie w przypadku przedawkowania: przywrócenie drożności oddechowej, wentylacji płuc i wdrożenie tlenoterapii. Należy zastosować odpowiednie środki wspomagające krążenie. W przypadku wystąpienia depresji oddechowej zaleca się podanie pozajelitowo naloksonu - początkowo 0,4-2 mg; jeżeli zachodzi konieczność dawki naloksonu można powtarzać co 2-3 minuty do dawki 10 mg. Może być konieczne leczenie przeciwdrgawkowe.Działanie:
Pentazocyna jest opioidowym lekiem przeciwbólowym o mieszanej aktywności agonistyczno-antagonistycznej, przeznaczonym do leczenia bólu o umiarkowanym lub dużym nasileniu.Skład:
1 ml roztw. zawiera 30 mg pentazocyny.
