Runrapiq, 1 fiol., Landiolol hydrochloride , inj. [prosz. do przyg. roztw.]
Rx
100%X zł
Wskazania:
Częstoskurcz nadkomorowy i szybka kontrola czynności skurczowej komór u pacjentów z migotaniem lub trzepotaniem przedsionków w okresie okołooperacyjnym, pooperacyjnym lub w innych przypadkach, gdy konieczna jest krótkotrwała kontrola czynności skurczowej komór za pomocą środka o krótkim działaniu. Niewyrównany częstoskurcz zatokowy, jeśli w ocenie lekarza szybki rytm serca wymaga swoistej interwencji. Landiolol nie jest wskazany do stosowania w chorobach przewlekłych.Dawkowanie:
Landiolol jest przeznaczony do stosowania dożylnego w kontrolowanych warunkach. Landiolol powinien być podawany tylko przez wykwalifikowany personel medyczny. Dawkowanie landiololu powinno być ustalane indywidualnie. Należy rozpocząć podawanie w inf. dożylnej od dawki nasycającej 100 µg/kg mc./1 min, a następnie podawać w ciągłej inf. dożylnej w dawce 10-40 µg/kg mc./min. Jeśli nie jest wymagane szybkie zwolnienie czynności serca (w ciągu 2-4 min), rozpoczęcie inf. podtrzymującej z szybkością 10-40 µg mc./min, pozwoli uzyskać skutek w ciągu 10-20 minut. Maks. dawka: jeżeli pożądane działanie terapeutyczne nie zostanie osiągnięte w tym schemacie dawkowania, dawka podtrzymująca może być zwiększona do 80 µg/kg mc./min, jeśli stan hemodynamiczny pacjenta wymaga i umożliwia takie zwiększenie dawki. Dawki początkowej inf. dożylnej z µg/kg/min na ml/godz., szczegóły patrz ChPL. Maks. zalecana dawka dobowa landiololu wynosi 8064 mg/osobę/dobę (wyliczono na podstawie 80 µg/kg mc./min dla pacjenta o mc. 70 kg i przy maks. czasie trwania inf. wynoszącym 24 h). Doświadczenie ze stosowaniem inf. landiololu trwającej dłużej niż 24 h jest ograniczone. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, dawkę landiololu należy zmniejszyć lub przerwać inf., a pacjent powinien w razie potrzeby otrzymać odpowiednią opiekę medyczną. W przypadku wystąpienia niedociśnienia lub bradykardii, podawanie landiololu może zostać wznowione w mniejszej dawce, po powrocie ciśnienia krwi lub akcji serca do akceptowalnej wartości. U pacjentów z niskim ciśnieniem skurczowym wymagane jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas dostosowywania dawki i podczas infuzji podtrzymującej. Zamiana na lek alternatywny: po uzyskaniu odpowiedniej kontroli akcji serca oraz stabilizacji stanu klinicznego, można przejść na leki alternatywne (takie jak doust. leki przeciwarytmiczne). Gdy landiolol ma zostać zastąpiony lekami alternatywnymi, lekarz powinien starannie zapoznać się z informacjami o leku alternatywnym oraz z jego dawkowaniem i zmniejszyć dawkę landiololu w następujący sposób: w ciągu pierwszej godz. po podaniu pierwszej dawki leku alternatywnego należy zmniejszyć prędkość inf. landiololu o połowę (50%); po podaniu drugiej dawki leku alternatywnego należy monitorować reakcję pacjenta i w przypadku utrzymania zadowalającej kontroli przez co najmniej 1 h, można przerwać inf. landiololu. Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat). Nie ma konieczności dostosowania dawki. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności dostosowania dawki. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Dane dotyczące leczenia u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby każdego stopnia zaleca się ostrożne dawkowanie, zaczynając od najmniejszej dawki. Zaburzenia czynności serca. W celu uzyskania kontroli rytmu serca u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca (LVEF <40%, CI <2,5 l/min/m2, klasa 3-4 wg NYHA), np. po operacji kardiologicznej, w czasie niedokrwienia lub w stanach septycznych, stosowano mniejsze dawki początkowe od 1 µg/kg mc./min i zwiększano je stopniowo pod ścisłą kontrolą ciśnienia tętniczego do 10 µg/kg mc./min. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania landiololu u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Aktualne dostępne dane patrz ChPL, jednakże nie można ustalić zaleceń dotyczących dawkowania.Skład:
1 fiol. zawiera 300 mg lub 600 mg landiololu chlorowodorku, co odpowiada 280 mg lub 560 mg landiololu. Po rozpuszczeniu, 1 ml roztw. zawiera 6 mg lub 12 mg landiololu chlorowodorku.
