Rezonans magnetyczny miednicy mniejszej

Opis badania

Rezonans magnetyczny (MRI) miednicy mniejszej to bardzo czuła metoda obrazowania ciała wykorzystywana w diagnostyce nieprawidłowości zlokalizowanych w obrębie układu moczowo-płciowego i dolnego odcinka układu pokarmowego. W zależności od problemu zdrowotnego i zaleceń lekarza wydającego skierowanie na rezonans procedura przeprowadzana jest z użyciem kontrastu lub bez niego. Badanie to umożliwia uzyskanie szczegółowego obrazu o wysokiej rozdzielczości. Rezonans pozwala na wykrywanie zmian we wczesnym stadium. Stanowi uzupełnienie lub alternatywę dla pozostałych badań obrazowych.

Badanie rezonansu magnetycznego wykonywane jest w placówkach enel-med w Warszawie, Katowicach, Gdańsku i Gdyni.

Rezonans magnetyczny miednicy mniejszej – wskazania

MRI wykonuje się jako dopełnienie innych metod diagnostycznych, np. badania ultrasonograficznego (USG) czy tomografii komputerowej (TK). W przypadku miednicy mniejszej badanie to jest szczególnie przydatne w wykrywaniu zmian znajdujących się w obrębie takich narządów, jak:

• pęcherz moczowy,
• dolny odcinek jelita grubego w tym esica, odbytnica, kanał odbytu.
• węzły chłonne,
• u kobiet także jajniki, jajowody i macica,
• u mężczyzn gruczoł krokowy (prostata).

Rezonans magnetyczny pozwala na diagnozę różnego rodzaju nieprawidłowości i chorób, m.in.: guzów łagodnych i złośliwych, zmian nowotworowych np. mięśniaków macicy, wad rozwojowych narządów, ropni, torbieli, endometriozy, przetok. Umożliwia on ocenę stopnia zaawansowania (tzw. staging) przy kwalifikowaniu do odpowiedniej terapii, np. onkologicznej. Wskazaniem do przeprowadzenia rezonansu miednicy mniejszej są również wszelkie dolegliwości o nieznanej etiologii, zlokalizowane w tej okolicy. Rezonans miednicy mniejszej można wykonać w razie pilnej potrzeby nawet u kobiety w ciąży – w celu oceny rozwoju łożyska i wykrycia wad w obrębie worka owodniowego.

Rezonans magnetyczny miednicy – przeciwwskazania

Przebieg badania rezonansu jest stosunkowo mało inwazyjny. Przy zachowaniu środków ostrożności pole magnetyczne i fale radiowe są niegroźne dla ludzkiego organizmu. Mimo to nie jest to badanie odpowiednie dla każdego. Przeciwwskazania do rezonansu magnetycznego to m.in.:

• obecność metalowych ciał obcych w organizmie (np. implantów, odłamków metalu),
• rozrusznik serca,
• neurostymulator,
• elektryczne implanty,
• pompa insulinowa,
• klaustrofobia,
• kobiety w I trymestrze ciąży,
• zbyt wysoki poziom kreatyniny (jeśli badanie wykonywane jest z podaniem środka kontrastującego),
• okres 6–12 tygodni po przeprowadzonej biopsji na danym obszarze.

Stały aparat ortodontyczny nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania rezonansu magnetycznego. Konieczne jest jednak posiadanie zaświadczenia od ortodonty, w którym znajdują się informacje, z jakiego materiału został wykonany aparat. Niektóre tworzywa metalowe są akceptowalne.

Rezonans magnetyczny miednicy mniejszej – jak się przygotować?

Na badanie MRI należy zgłosić się na czczo, czyli po upływie około 6–8 godzin od ostatniego posiłku. Przygotowanie do badania zależy w dużej mierze od wskazań medycznych. W niektórych przypadkach konieczne jest zażycie przepisanych przez lekarza leków przeczyszczających i przeciw wzdęciom, które przyjmuje się na dzień przed badaniem. Przed wejściem do sali, w której odbywa się rezonans, należy zdjąć biżuterię oraz wszelkie elementy garderoby zawierające metalowe elementy. Należy również opróżnić kieszenie z takich przedmiotów. Podczas rezonansu magnetycznego działa bardzo silne pole magnetyczne, które mogłoby te metalowe elementy rozgrzać lub przesunąć. Osoby, posiadające endoprotezę powinny na badanie przynieść dokument informujący, z jakiego materiału jest ona wykonana. Jeśli rezonans wymaga podania środka kontrastowego, pacjent musi dostarczyć wyniki badania poziomu kreatyniny we krwi. Należy wykonać je nie później niż 30 dni przed badaniem. Na rezonans magnetyczny należy też przynieść wyniki innych badań obrazowych tego obszaru, np. ultrasonografii.

Rezonans magnetyczny miednicy mniejszej – jak przebiega?

Rezonans magnetyczny trwa od 40 minut do godziny. Osoba badana kładzie się na specjalnym stole. Na okolicę badaną zakładana jest tzw. cewka, służąca do odbierania fal magnetycznych. Podczas rezonansu magnetycznego miednicy mniejszej pacjent zakłada na uszy słuchawki lub stopery, żeby wyciszyć nieprzyjemne dźwięki urządzenia, a do ręki otrzymuje sygnalizator, przy pomocy którego może zaalarmować personel o niepokojących odczuciach podczas badania. W trakcie badania metodą rezonansu nie można się poruszać. Jeśli podczas rezonansu zastosowano czynnik kontrastujący, po zakończeniu badania konieczne jest picie dużej ilości płynów, aby przyspieszyć jego usuwanie z organizmu za pośrednictwem nerek.

FAQ