Rezonans magnetyczny śródpiersia

Opis badania

Rezonans magnetyczny śródpiersia – opis badania

Rezonans magnetyczny (MR, MRI, RM) to badanie, które pozwala zajrzeć w głąb ludzkiego ciała i obrazować tkanki miękkie oraz kości, znajdujące się w danym obszarze. Ze względu na dużą ilość powietrza, znajdującą się w płucach, MRI śródpiersia nie jest odpowiedni do oceny miąższu płuc. Rezonans ściany klatki piersiowej stanowi natomiast doskonałą metodę diagnostyczną do oceny naciekania nowotworów płuc. Dzięki rezonansowi można szybko zaplanować optymalną terapię onkologiczną.

Rezonans magnetyczny śródpiersia – wskazania

Rezonans magnetyczny klatki piersiowej to badanie wykonywane w diagnostyce i leczeniu chorób układu oddechowego, także nowotworów płuc. Badaniem pierwszego rzutu jest jednak tomografia komputerowa (TK). MRI traktowane jest również jako uzupełnienie badań rentgenowskich (RTG) i ultrasonograficznych (USG). Badanie to pozwala na ocenę nacieków nowotworowych w płucach, ale też umożliwia przyjrzenie się takim narządom, jak: przełyk, tchawica, osierdzie, duże naczynia – tj. aorta i pień płucny czy węzły chłonne.

Na podstawie rezonansu magnetycznego śródpiersia można rozpoznać takie nieprawidłowości, jak:

• zatorowość płucna,
• żylaki przełyku,
• refluksowe zmiany zaplane przełyku,
• rak przełyku,
• zmiany naczyniowe,
• guzy tchawicy, osierdzia i naczyń śródpiersia,
• nowotwory płuc,

Lekarz może podjąć decyzję o skierowaniu pacjenta na rezonans magnetyczny śródpiersia, gdy występują u niego takie dolegliwości, jak:

• przewlekły kaszel,
• nawracająca chrypka,
• świszczący oddech,
• zaburzenia połykania (dysfagia),
• bóle w klatce piersiowej.
  

Rezonans magnetyczny śródpiersia – przeciwwskazania

Rezonans magnetyczny nie jest badaniem inwazyjnym. Urządzenie emituje fale radiowe i silne pole magnetyczne, które są bezpieczne dla ludzkiego organizmu. W przeciwieństwie do tomografii komputerowej organizm nie jest poddawany promieniowaniu. Kontrast podawany przed badaniem MR nie zawiera jodu i nie oddziałuje negatywnie na tarczycę. Istnieją jednak sytuacje, gdy rezonans magnetyczny może zaszkodzić.

Bezwzględne przeciwwskazania do rezonansu klatki piersiowej to przede wszystkim:

• rozrusznik serca,
• pompa insulinowa,
• neurostymulatory,
• protezy słuchowe,
• metalowe ciała obce w organizmie (kule po postrzale, opiłki metalu),
• protezy wykonane z materiałów ferromagnetycznych.

Do względnych przeciwwskazań należy m.in. ciąża, zwłaszcza I trymestr. W przypadku, gdy zagrożone jest zdrowie lub życie pacjentki, lekarz może podjąć decyzję o wykonaniu rezonansu magnetycznego śródpiersia u kobiety w ciąży.

Aparat ortodontyczny nie stanowi bezwzględnego przeciwwskazania do wykonania rezonansu magnetycznego. Konieczne jest jednak posiadanie zaświadczenia od ortodonty, informującego, z jakiego materiału został wykonany aparat. Niektóre tworzywa metalowe są akceptowalne.

Rezonans magnetyczny śródpiersia – jak się przygotować?

Na rezonans należy przynieść całą dokumentację medyczną dotyczącą badanego obszaru, a zwłaszcza wyniki innych badań obrazowych: USG, RTG czy TK. Jeśli MRI ma zostać przeprowadzone z kontrastem, należy przynieść ze sobą również aktualne badanie poziomu kreatyniny we krwi (nie starsze niż 30 dni). Na rezonans klatki piersiowej nie trzeba zgłaszać się na czczo. Przed badaniem należy pozostawić w pokoju przygotowawczym takie przedmioty, jak: telefon komórkowy, karty płatnicze, biżuteria, spinki do włosów, paski z metalową sprzączką. Pacjent powinien być w wygodnym ubraniu pozbawionym metalowych elementów. Na twarz nie należy nakładać makijażu, a na włosy lakieru – kosmetyki te zawierają często w swoim składzie drobinki metalu, które mogą zafałszować obraz.

Rezonans magnetyczny śródpiersia – jak przebiega?

Na rezonans śródpiersia należy zgłosić się przynajmniej 15 minut przed umówioną wizytą. Pacjent musi wypełnić szczegółową ankietę, której celem jest wykluczenie przeciwwskazań i bezpieczne wykonanie badania. Najpierw podawany jest kontrast dożylnie, jeśli badanie tego wymaga. Celem środka kontrastującego jest uzyskanie dokładniejszego obrazu klatki piersiowej. Następnie pacjent układany jest na ruchomym stole, który wsuwany jest do środka aparatu. W trakcie badania nie wolno się poruszać, aby obraz był jak najdokładniejszy. Ze względu na głośne dźwięki wydawane przez urządzenie pacjent otrzymuje zatyczki do uszu lub specjalne słuchawki. Przez cały czas personel pozostaje w stałym kontakcie z osobą badaną i czuwa nad jej bezpieczeństwem. Badanie trwa kilkadziesiąt minut – zazwyczaj od 40 do 50 minut. Osoby, które cierpią na klaustrofobię, mogą po wcześniejszym poinformowaniu personelu, odwiedzić pracownię rezonansu przed zabiegiem, aby zapoznać się z przestrzenią oraz sprzętem.

FAQ