Rezonans magnetyczny urografia

Opis badania

Urografia MR – opis badania

Urografia metodą MR to badanie obrazowe stosowane w diagnostyce urologicznej. Jego nazwa pochodzi z angielskich słów magnetic resonance urography, czyli rezonans magnetyczny układu moczowego. Procedura często, choć nie zawsze, wykonywana jest z zastosowaniem środka kontrastowego zwanego kontrastem.

Jednym z celów diagnostyki obrazowej jest odzwierciedlenie budowy układu moczowego: nerek i pęcherza moczowego oraz innych narządów znajdujących się w obrębie układu kielichowo-miedniczkowego. W czasie procedury technik radiolog stara się również o uchwycenie na zarejestrowanym obrazie przepływu moczu przez drogi moczowe pacjenta, od nerek, przez moczowody, aż do pęcherza moczowego. Dzięki temu możliwe jest wykrycie zmian chorobowych (również zmian nowotworowych) oraz wad wrodzonych układu moczowego.

Istnieją też inne techniki diagnostyczne dotyczące budowy i funkcjonowania układu moczowego. Wśród rodzajów urografii (innych niż MR) znajdują się m.in.:

• urografia minutowa (przyspieszona w stosunku do klasycznej),
• urografia TK (tomografia komputerowa jamy brzusznej).

Niektóre z wymienionych metod mają mniejszą, inne większą wartość diagnostyczną.

Urografia MR – wskazania

Decyzja o tym, kiedy wykonać badanie MR, należy do specjalisty prowadzącego leczenie danego pacjenta. Ogólnie można jednak powiedzieć, że wskazania do urografii rezonansem magnetycznym obejmują zazwyczaj:

• wady rozwojowe,
• przeszkody w odpływie moczu,
• podejrzenie nowotworów nerek,
• przeciwwskazania do wykonania urografii TK lub klasycznej.

Urografia to badanie, które umożliwia obserwację funkcji narządów znajdujących się w obrębie układu moczowego oraz wykrywanie niektórych chorób układu moczowego. Jest również przydatna w różnicowaniu zmian zapalnych i nowotworowych, kiedy pytanie o przyczynę problemu nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Oprócz tego wykonanie diagnostyki tą metodą jest szczególnie zalecane u pacjentów z poszerzonymi drogami moczowymi, a także u pacjentów z grup ryzyka, u których wykonanie np. badania rentgenowskiego jest przeciwwskazane.

Urografia MR – przeciwwskazania

W przypadku badania układu moczowego metodą rezonansu magnetycznego przeciwwskazaniem do zabiegu może być niemożność zastosowania środka kontrastującego. Tego typu substancji nie podaje się pacjentom uczulonym na którykolwiek z ich składników bądź cierpiącym na niektóre choroby nerek, niewydolność wątroby, układu krążenia czy układu oddechowego. 

Ta metoda obrazowania układu moczowego może być również niewskazana dla kobiet w ciąży (zwłaszcza w pierwszym trymestrze) oraz dla osób posiadających implanty. W takich wypadkach decydujący lekarz może jednak warunkowo zezwolić pacjentowi na badanie.

Jeżeli pacjent nosi stały aparat ortodontyczny, przed badaniem MR wymagane jest dostarczenie zaświadczenia od ortodonty na temat materiału, z jakiego aparat został wykonany.

Urografia MR – jak się przygotować?

W dniach poprzedzających badanie metodą MR należy stosować lekkostrawną dietę oraz prawidłowo się nawadniać. Zalecane jest również przyjmowanie dostępnych bez recepty leków eliminujących gazy.

Przygotowanie do badania obejmuje także zdjęcie wszelkich metalowych przedmiotów, takich jak biżuteria, zegarki, klucze czy okulary. Takie elementy mogą zakłócać działanie aparatu rezonansu magnetycznego i wpłynąć negatywnie na jakość obrazowania. Dobrą praktyką jest założenie wygodnego, luźnego ubrania, z tym zastrzeżeniem, że powinno być ono pozbawione metalowych elementów. Najlepiej także przed zabiegiem zrezygnować z nakładania makijażu oraz lakieru do włosów.

Do pracowni MR należy przynieść wynik badania poziomu kreatyniny, które zostało wykonane nie wcześniej niż 30 dni wstecz. Umożliwia ono ocenę czynności nerek i oszacowanie ryzyka związanego z używaniem środka kontrastowego.

Urografia MR – jak przebiega?

Badanie MR nerek oraz dróg moczowych rozpoczyna się od przygotowania pacjenta. Zostaje on poinformowany o tym, jak przebiega i ile trwa proces, a także poinstruowany, jak się zachowywać. Często na tym etapie wykonywane jest również zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej. 

Na czym polega rezonans magnetyczny? Osoba badana kładzie się na specjalnym stole, a do jej organizmu (jeżeli to potrzebne) zostaje podany środek cieniujący. Pozwala on na lepsze uwidocznienie naczyń i tkanek układu moczowego. W następnym kroku pacjent zostaje przesunięty na ruchomej części stołu do wnęki urządzenia medycznego. Jest to specjalistyczna tuba, która wytwarza pole magnetyczne.

Podczas zabiegu należy pozostać w pozycji jak najbardziej nieruchomej, aby uniknąć rozmycia obrazu. Samo badanie może trwać od kilkudziesięciu minut do około 1,5 godziny, w zależności od zakresu ocenianych struktur.

Środek kontrastowy (jeżeli został podany) jest wydalany z organizmu w naturalny sposób w ciągu 24 godzin od zakończenia badania. Substancja przedostaje się wraz z krwią do nerek, gdzie zostaje odfiltrowana, a następnie wydalona poza ustrój przez cewkę moczową. Kobiety karmiące powinny zawiesić karmienie piersią po podaniu kontrastu ze względu na obecność w ciele substancji, które mogą, choć nie powinny, spowodować reakcji niepożądanych u dziecka.

FAQ