Leczenie dysfunkcji narządu żucia

Opis specjalizacji

Jednym z objawów dysfunkcji układu ruchowego narządu żucia są dolegliwości bólowe występujące w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego i/lub mięśni żucia. Mogą one występować zarówno u osób dorosłych, jak i u dzieci. Diagnostyką oraz leczeniem dysfunkcji narządu żucia i zaburzeń zwarcia zajmują się lekarze dentyści specjalizujący się w tym zakresie.

Dysfunkcja układu ruchowego narządu żucia jest obecnie traktowana jako choroba cywilizacyjna i występuje w społeczeństwach krajów wysoko rozwiniętych. Jej etiologia nie jest do końca znana. Na rozwój choroby składa się kilka czynników, a schorzenie rozwija się przez lata. Wpływa na to m.in.

• współczesny tryb życia – długotrwały stres, wielogodzinna praca przy komputerze, szybkie tempo życia.
• nieleczone ubytki próchnicowe prowadzące do dużej utraty tkanek własnych zęba;
• braki zębowe;
• wady zgryzu;
• urazy głowy i szyi

Objawy charakterystyczne dla dysfunkcji narządu żucia mogą dotyczyć zarówno jamy ustnej pacjenta, jak i całej głowy, szyi oraz okolicy barków. W takich sytuacjach jest konieczna odpowiednia diagnostyka i leczenie.

Dysfunkcja narządu żucia – jakie objawy powinny zaniepokoić?

Problemy w obrębie narządu żucia mogą się objawiać na różne sposoby:

• objawy w obrębie uzębienia – pęknięcia szkliwa, patologiczne starcia zębów i wypełnień, odsłonięcie szyjek zębowych i powstawanie ubytków przyszyjkowych, niekiedy patologiczna ruchomość zębów,
• dolegliwości bólowe w obrębie szczęki i żuchwy, głowy, szyi i pasa barkowego, kończyny górnej, a nawet klatki piersiowej, ból podczas ziewania i jedzenia (odgryzania i rozdrabniania pokarmów),
• inne objawy – słyszalne trzaski podczas otwierania jamy ustnej, ograniczenie ruchomości szczęki i żuchwy, nawykowe zwichnięcia żuchwy, zaburzenia o charakterze otolaryngologicznym, zaburzenia słuchu – szumy i piski uszne.

Dysfunkcje narządu żucia – diagnostyka

W centrach medycznych enel-med zapewniamy kompleksową diagnostykę dysfunkcji narządu żucia.

• Diagnostyka stanu uzebienia wykonywana jest na podstawie badanie klinicznego jamy ustnej przez lekarza stomatologa oraz oceny zdjęcia pantomograficznego umożliwiającego wykrycie wielu nieprawidłowości, jak np. próchnica, zmiany okołowierzchołkowe, zęby zatrzymane, dodatkowe i nadliczbowe, zęby nieprawidłowo przeleczone kanałowo.
• Diagnostyka stawu skroniowo-żuchwowego – pozwala na to tomografia komputerowa 3D
• Badanie T-scan jest to komputerowa metoda pomagająca ocenić rozkład sił zwarciowych oraz istniejące przeciążenia w narządzie żucia.  Badanie to polega na zagryzieniu przez pacjenta specjalnego czujnika wyposażonego w płytkę sensorową. W trakcie zagryzania rejestrowany jest film, na którym widać, jak tworzą się poszczególne kontakty między zębami. Oprogramowanie od razu analizuje nagrany film, co pozwala wykryć istniejące nieprawidłowości.

W razie konieczności mogą zostać zlecone również dodatkowe badania, takie jak pomiar warunków zwarciowych łukiem twarzowym czy pobranie wycisków do wykonania modeli gipsowych (odwzorowanie warunków w jamie ustnej pacjenta). Dopiero wykonanie kompleksowego badanie układu ruchowego narządu żucia pozwala dobrać najlepsze dla pacjenta metody leczenia.

Leczenie dysfunkcji narządu żucia

Leczenie składa się zazwyczaj z kilku etapów. Najpierw należy usunąć istniejące nieprawidłowości, niekiedy stosuje się leczenie rehabilitacyjne, a następnie wykonuje się rekonstrukcję zwarcia. W zależności od indywidualnych potrzeb, może ono obejmować leczenie zachowawcze, ortodontyczne, protetyczne lub implanto-protetyczne.

Po rekonstrukcji zwarcia jest konieczne także zastosowanie leczenia, które ma zapobiegać nawrotom zaburzeń. U pacjentów stosuje się np. szyny relaksacyjne i terapeutyczne. Są to przezroczyste nakładki na zęby, których zadaniem jest:

• rozluźnianie mięśni żucia,
• ochrona przed zaciskaniem i zgrzytaniem zębami,
• stabilizowanie pozycji żuchwy.

Na każdym etapie leczenia dysfunkcji narządu żucia wskazana jest także fizjoterapia – odpowiednie ćwiczenia i techniki relaksacyjne odciążające mięśnie, staw skroniowo-żuchwowy i utrwalające efekty terapii.