Przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (aTPO)

Opis badania

Pojawienie się we krwi przeciwciał skierowanych przeciwko peroksydazie tarczycowej, określanych jako anty-TPO, zaburza metabolizm komórek ludzkich niszcząc tarczyce. Na badanie poziomu przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej zapraszamy do placówek Enel-med w całej Polsce.

Peroksydaza tarczycowa jest enzymem komórkowym odpowiadającym za syntezę hormonów tarczycy – T3 oraz T4. Pojawienie się we krwi przeciwciał skierowanych przeciwko temu enzymowi oznacza najczęściej chorobę autoimmunologiczną. Przeciwciała niszczą tkankę tarczycy oraz wywołują stan zapalny. Zmiany wywołane w ten sposób prowadzą do autoimmunologicznych chorób tarczycy takich jak choroba Hashimoto, gdzie przeciwciała występują u ok. 90% chorych, czy tez choroba Graves’a-Basedowa, gdzie odsetek ten sięga ok 70%. Co warto podkreślić, przeciwciała anty-TPO nie występują we krwi osoby zdrowej, gdyż powstają w wyniku patologicznej reakcji skierowanej przeciwko komórkom własnego organizmu.

Badanie stężenia anty-TPO – wskazania

Lekarz endokrynolog zleca najczęściej badanie stężenia anty-TPO we krwi przy podejrzeniu chorób tarczycy. O ich istnieniu mogą świadczyć objawy sugerujące zarówno niedoczynność tarczycy (m.in. spowolnienie, przewlekłe zmęczenie, sucha skóra, zaparcia, senność) jak i nadczynność tarczycy (zaburzenia rytmu serca, przyspieszone tętno, wilgotna skóra, nadmierne pocenie się).

Specjaliści zalecają, aby badanie stężenia przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej było wykonywane łącznie z oznaczaniem poziomu TSH, fT3 oraz fT4 we krwi.

Wskazaniem do oznaczenia poziomu przeciwciał anty-TPO jest również podejrzenie innych chorób autoimmunologicznych, których przebieg może być podobny do objawów charakterystyczny dla chorób tarczycy. Należą do nich:

• niedokrwistość złośliwa
• toczeń rumieniowaty układowy
• reumatoidalne zapalenie stawów

Badanie poziomu przeciwciał anty-TPO sugerowane jest również przy stosowaniu leków takich jak amiodaron (używany w leczeniu arytmii serca), sole litu (stosowane w leczeniu m.in. choroby dwubiegunowej) czy interferon alfa (używany w schematach leczenia wirusowego zapalenia wątroby). Jest to spowodowane tym, iż mogą one wywoływać niedoczynność tarczycy.

Badanie stężenia anty-TPO – ciąża

Hormony tarczycy odgrywają bardzo ważną rolę w przypadku kobiet planujących ciążę. Nawet niewielka niedoczynność tarczycy i obniżone stężenia hormonów T3 i T4 we wczesnej ciąży mogą prowadzić do poronienia. Aktualnie jednak, zalecenia mówią, że tylko kobiety z jawną niedoczynnością tarczycy powinny być leczone hormonalnie. W pozostałych przypadkach to lekarz endokrynolog we współpracy z lekarzem ginekologiem decydują o włączeniu suplementacji, bądź jej braku.

Badanie stężenia anty-TPO – przeciwwskazania

Ze względu na małą ilość pobieranej krwi i ogromną wartość diagnostyczną, nie zostały sformułowane przeciwwskazania do badania poziomu przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej we krwi.

Badanie stężenia anty-TPO – jak przygotować się do badania?

Do badania nie trzeba przygotowywać się w specjalny sposób, a pacjent nie musi stawić się na pobranie na czczo.

Badanie stężenia anty-TPO – jak przebiega badanie?

Badanie stężenia anty-TPO nie różni się od tradycyjnego zabiegu pobrania krwi. Pacjent udaje się do punktu pobrań, gdzie wykwalifikowany pracownik medyczny zaprasza go do gabinetu zabiegowego. Po dopełnieniu wszelkich formalności pacjentowi pobierana jest krew żylna, zazwyczaj z żyły łokciowej. Jeżeli dostęp do niej jest utrudniony, wykwalifikowany pracownik medyczny może wybrać inną żyłę, np. znajdującą się na grzbietowej powierzchni dłoni.

Badanie stężenia anty-TPO – normy i interpretacja wyniku

Interpretacja wyników powinna opierać się na wartościach referencyjnych podanych przez laboratorium. Nie zmienia to jednak faktu, że wartości dwucyfrowe nie powinny budzić niepokoju. Przy chorobach Hashimoto oraz Graves’a-Basedowa, stężenia przeciwciał anty-TPO osiągają wartości trzy- oraz czterocyfrowe. Na stężenie przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej mogą jednak wpływać choroby towarzyszące np. cukrzyca typu I (wrodzona). Z tego też powodu, każdy wynik powinien być skonsultowany z lekarzem specjalistą, który zdecyduje o dalszych krokach.