Szczepionka p/półpaścowi

Opis usługi

Półpasiec to wirusowa choroba zakaźna. Objawia się przede wszystkim zmianami skórnymi i intensywnym bólem. Charakteryzuje się bolesną wysypką i pojawieniem się pęcherzyków na skórze.

Czym jest półpasiec?

Półpasiec , inaczej zwany zoster jest chorobą zakaźną wywołaną reaktywacją wirusa ospy wietrznej (VZV – Varicella-zoster virus). Do zachorowania dochodzi w stanach osłabienia odporności przeciwko temu wirusowi, spowodowanych procesem starzenia lub zmniejszeniem się wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych. Każda osoba, która choruje lub chorowała w przeszłości na ospę wietrzną, może potencjalnie zachorować na półpasiec. Nie ma znaczenia czy ospa miała przebieg łagodny czy ciężki.

Nawet po jej wyleczeniu wirus zostaje w organizmie w uśpionej formie. Gdy znów zacznie być aktywny dochodzi do rozwoju półpaśca.

Półpasiec może pojawić się w każdym wieku, najczęściej chorują jednak osoby starsze. Ryzyko zachorowania wzrasta z wiekiem, a około połowa przypadków rozwoju choroby występuje u osób powyżej 60. roku życia.

Półpasiec – objawy

Półpasiec charakteryzuje się bolesną wysypką i pojawieniem się pęcherzyków na skórze. Typowe jest występowanie po jednej stronie, nie przekraczające linii środkowej ciała. Najczęściej choroba dotyczy nerwów piersiowych oraz nerwu ocznego, stanowiącego pierwszą gałąź nerwu trójdzielnego.

Pojawienie się zmian skórnych jest zwykle poprzedzone przeczulicą oraz pieczeniem, swędzeniem, mrowieniem, zaburzeniami czucia i bólami, które mogą się utrzymać przez cały czas choroby. Najczęściej półpasiec występuje na szyi, brzuchu oraz twarzy. Rzadko, ale jednak potrafi znaleźć się w jamie ustnej, np. na podniebieniu. Zmiany w półpaścu przechodzą różne fazy. Początkowo mają postać czerwonych plamek i grudek, które w ciągu kilku dni zmieniają się w pęcherze, tworzą krosty i strupy. Oprócz wyraźnej wysypki może wystąpić również gorączka, bóle głowy, światłowstręt i złe samopoczucie. Zdarza się też, że u pacjentów nie występują typowe objawy choroby, występuje ona bez bólu lub dolegliwości są znikome.

Występuje kilka odmian klinicznych półpaśca:

• krwotoczna – przypadki o ciężkim przebiegu;
• oczna – pęcherzyki, owrzodzenia mogą pojawić się na spojówce i rogówce oka; przy braku specjalistycznego leczenia okulistycznego w najgorszym przypadku może grozić utratą wzroku;
• uszna – zmiany atakują części ucha, powodując jego silne bóle, skutkiem nieleczonego półpaśca usznego mogą być szumy uszne lub przytępienie słuchu;
• uogólniona lub rozsiana – oprócz typowej lokalizacji występują zmiany rozsiane na tułowiu. Najczęściej towarzyszy chłonniakom i przerzutom rakowym;
• zgorzelinowa – gdy w miejscu krost pojawia się owrzodzenie.

Ciężko przebiegające zakażenie występuje u pacjentów z poważnymi chorobami układowymi np. białaczkami.

Półpasiec – szczepienia dla dorosłych – dla kogo?

Szczepionka Shingrix jest wskazana do profilaktyki półpaśca (herpes zoster, HZ) oraz neuralgii

półpaścowej (ang. post-herpetic neuralgia, PHN) u:

• osób w wieku 50 lat i starszych
• osób w wieku 18 lat i starszych, z problemami medycznymi zwiększającymi ryzyko zachorowania na półpasiec, jak:
  • wrodzone lub nabyte zaburzenia odporności,
  • przewlekła choroba serca,
  • przewlekła choroba wątroby,
  • przewlekła choroba nerek,
  • przewlekła choroba płuc,
  • cukrzyca,
  • choroby autoimmunizacyjne
  • depresja

Półpasiec – szczepienia dla dorosłych – przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą lub zarejestrowana po podaniu poprzedniej dawki.

Półpasiec – szczepienia dla dorosłych – jak przebiega?

W enel-med szczepienie dla dorosłych przeciwko półpaścowi wykonujemy szczepionką Shingrix.

Szczepionka wstrzykiwana jest domięśniowo, w mięsień naramienny.

Schemat szczepienia podstawowego składa się z dwóch dawek po 0,5 ml: dawki początkowej oraz drugiej dawki podanej 2 miesiące później. Jeśli jest konieczność zastosowania elastycznego schematu szczepienia, druga dawka może być podana w okresie 2 do 6 miesięcy po podaniu pierwszej dawki.

U osób, u których występuje lub może wystąpić niedobór odporności lub obniżenie odporności związane z chorobą lub stosowaną terapią, i dla których korzystne byłoby zastosowanie skróconego schematu szczepienia, druga dawka szczepionki może być podana w okresie 1 do 2 miesięcy po podaniu pierwszej dawki.

Szczepionka Shingrix nie jest wskazana do stosowania w celu zapobiegania ospie wietrznej jako pierwotnej infekcji wirusem VZV. Tak jak w przypadku wszystkich szczepionek, podanie szczepionki Shingrix należy odroczyć u pacjentów z ciężką chorobą przebiegającą z gorączką.

FAQ