Łysienie androgenowe to choroba charakteryzująca się nadmiernym wypadaniem włosów zależnym od androgenów, w większości przypadków ma podłoże genetyczne. Zdecydowanie częściej występuje ono u mężczyzn, jednak na wypadanie włosów typu androgenowego skarżą się również kobiety. Jest to najczęstsza przyczyna utraty włosów u osób dorosłych. Choroba nie wywołuje uszczerbku na zdrowiu, ale wywołuje uszczerbek estetyczny. W leczeniu tego schorzenia zastosowanie znajduje zarówno farmakoterapia jak i leczenie chirurgiczne tzn. przeszczep włosów.
Spis treści:
Łysienie androgenowe – przyczyny.
Przyjmuje się, że przyczyną łysienia androgenowego u obu płci jest genetyczna nadwrażliwość receptorów androgenowych mieszków włosowych na dihydrotestosteron (DHT). Dihydrotestosteron to hormon powstający przy udziale enzymu 5 alfa-reduktazy z testosteronu, który jest syntetyzowany w jądrach, jajnikach i nadnerczach. DHT uszkadza mieszki włosowe co doprowadza do osłabienia włosów, które stają się cieńsze, krótsze i łamliwe, a z biegiem czasu wzrost nowych włosów zostaje całkowicie zahamowany.
U kobiet przyczyną łysienia androgenowego jest również nadmiar androgenów (hiperandrogenizm) występujący w przebiegu różnych schorzeń: zespole policystycznych jajników, zespole nadnerczowo-płciowym, zespole Cushinga, guzach jajnika, guzach nadnerczy. Ponad to do zaburzeń hormonalnych powodujących łysienie androgenowe u kobiet może dochodzić w okresie menopauzy i ciąży.
Dodatkowo wpływ na przebieg choroby mają czynniki zewnętrzne, do których zalicza się: niezdrowy tryb życia, stres, palenie tytoniu, przyjmowanie leków i suplementów diety, zaburzających gospodarkę hormonalną.
Łysienie androgenowe – objawy.
Przebieg łysienia androgenowego jest różny w zależności od tego czy mamy do czynienia z męską, czy kobiecą postacią tej choroby. W przypadku mężczyzn może pojawić się już w wieku 20 lat, a symptomy nasilają się wraz z wiekiem. W początkowej fazie włosy wypadają w okolicy czoła i skroni, przez co powstają tzw. zakola. Następnie włosy zaczynają wypadać również na samym czubku głowy. W wyniku postępującego procesu chorobowego może dojść do całkowitej utraty owłosienia. Łysienie androgenowe przeważnie nie dotyczy włosów w okolicy potylicznej.
U kobiet proces z reguły zaczyna się w trzeciej dekadzie życia. Początkowo wyraźnie poszerza się przedziałek między włosami, czyli schorzenie dotyka środkowej części głowy, a włosy na linii czoła nie wypadają. Postępuje przerzedzanie się włosów na całej powierzchni głowy, stają się one słabsze i cieńsze. Jednak warto zaznaczyć, że zaledwie w niewielkim procencie kobiet dochodzi do całkowitej utraty włosów.
Łysienie androgenowe – leczenie.
Jeżeli pacjent obserwuje, że podczas mycia głowy wypada coraz więcej włosów, granica czoła się przesunęła lub pojawiły się inne z powyższych objawów, należy zwrócić się na konsultację, przede wszystkim będzie to lekarz dermatolog. Zarówno w przypadku mężczyzn, jak i kobiet, skutecznie leczenie łysienia uzależnione jest od wskazania dokładnej przyczyny choroby, a następnie jej wyeliminowania. Należy zaznaczyć, że nie zawsze jest to możliwe i wówczas pozostaje leczenie objawowe.
U kobiet stosuje się leki hamujące wydzielanie androgenów, zawierające pochodne estrogenów, blokujące receptory androgenowe. Inną metodą jest podawanie bezpośrednio na skórę głowy preparatów pobudzających porost włosów, mających w składzie minoksydyl.
W przypadku mężczyzn podaje się preparaty blokujące 5 alfa-reduktazę, która warunkuje powstawanie dihydrotestosteronu, który ma negatywny wpływ na mieszki włosowe. Podobnie jak u kobiet wykorzystuje się też leki z zawartością minoksydylu, stymulującego wzrost włosów.
Należy pamiętać, że efekty leczenia farmakologicznego mogą pojawić się dopiero po kilku miesiącach, dlatego nie można go przerywać. Oczywiście zarówno u kobiet jak i mężczyzn można też zastosować leczenie chirurgiczne, czyli przeszczep włosów.
Źródła:
1. Brzezińska-Wcisło L., Rakowska A., Rudnicka L., et al.; Łysienie androgenowe kobiet i mężczyzn. Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Przegląd Dermatologiczny, 2018,105; 1-18.
2. Lis-Święty A., Łysienie androgenetyczne, Choroby włosów i skóry owłosionej, 2015, 125-154.
3. Lis-Święty A., Brzezińska-Wcisło L., Arasiewicz H, et al.; Antiphospholipid antibodies in localized scleroderma: the potential role of screening tests for the detection of antiphospholipid syndrome, Postępy Dermatologii i Alergologii, 2014, 31, 65-70.
4. Traczewski P.; Łysienie adrogenowe zwiększa ryzyko dyslipidemii, Dermatologia po Dyplomie, 2017(01).

specjalista endokrynologii i chorób wewnętrznych
Usługi dla Ciebie
Artykuły powiązane
Jak odżywić włosy po lecie?
Tak długo wyczekiwane lato to trudny czas nie tylko dla naszej skóry, ale też włosów. Wystawiane na działanie słońca, wiatru i morskiej wody szybciej ulegają przesuszeniu i uszkodzeniu, mogą też nadmiernie wypadać.
Olejek arganowy do włosów i nie tylko - poznaj jego właściwości i zastosowania
Olej arganowy otrzymywany jest z drzewa arganowego (arganii żelaznej). Za sprawą swojego składu i wpływu na organizm olejek arganowy zyskał przydomek płynnego złota. Wyróżnić można olej arganowy jadalny oraz kosmetyczny, które różnią się metodą otrzymywania.
Terapia komórkami macierzystymi
Terapia komórkami macierzystymi jest wykorzystywana w medycynie estetycznej. Choćby w przypadku ubytku włosów daje dobre efekty.
Łupież pstry - przyczyny, objawy i leczenie
Łupież pstry to często występująca choroba skóry wywołana przez drożdżakopodobne grzyby, które żyją na skórze, będąc jednym z licznych gatunków stale zasiedlającej ją mikroflory. Dowiedz się więcej o łupieżu pstrym i możliwościach jego leczenia.
Czym jest hirsutyzm?
Gdy u kobiet włosy zaczynają pojawiać się w znacznym nadmiarze oraz w miejscach typowo męskich, może się okazać, że mamy do czynienia z zaburzeniem równowagi hormonalnej organizmu. Dowiedz się czym jest hirsutyzm, jakie są jego objawy i w jaki sposób można je leczyć.