Pokrzywka przewlekła - objawy i leczenie pokrzywki

Jest trudna do zdiagnozowania i praktycznie każdy jest na nią narażony. Mowa o pokrzywce przewlekłej, która chociaż raz w życiu dopada każdego z nas. Jakie są objawy tej choroby i jak postępować w jej leczeniu mówi nam dr Katarzyna Kochańska, specjalista dermatologii i wenerologii z Kliniki Medycyny Estetycznej ESTELL.

Czym jest przewlekła pokrzywka?

Pokrzywki generalnie dzielimy na ostre ( trwające do 6 tygodni) i przewlekłe, które trwają  powyżej 6 tygodni. Pokrzywka przewlekła może być prowokowana  rozmaitymi czynnikami, począwszy od czynników pokarmowych, infekcji, jadów owadów błonkoskrzydłych, indywidualnej  reakcji na leki, zapaleniem błony śluzowej żołądka, alergiami, po choroby autoimmunologiczne, nowotworowe. Może być nawet prowokowana zimnem/ciepłem, uciskiem. Z uwagi na różnorodność czynników prowokujących zawsze konieczna jest szczegółowa diagnostyka poprzedzona dokładnym wywiadem chorobowym z pacjentem

Kto jest na nią narażony?

Choroba potencjalnie  może się pojawić u każdego. 30%  społeczeństwa doświadczyła wysiewu zmian chociaż raz w życiu, najczęściej pod postacią pokrzywki ostrej. Częściej chorują kobiety niż mężczyźni.

Jakie są objawy pokrzywki?

Wykwitem typowym dla pokrzywki, jak zreszta nazwa sugeruje są bąble obrzękowe, bardzo podobne do tych,  które pojawiają się po kontakcie naszego ciała z liśćmi pokrzywy. Często nasilają się  po nocy po większym ociepleniu ciała, mogą także zlewać się w większe plackowate ogniska. U około połowy chorych pokrzywce może towarzyszyć tzw. obrzęk naczynioruchowy. Obrzęk ten dotyczy tkanek podskórnych, np. ust, powiek, rąk, stóp, niekiedy narządów płciowych.

Bardzo niebezpieczną sytuacją jest wystąpienie obrzęku naczynioruchowego w okolicy gardła/ krtani. W jego przebiegu może dojść do pojawienia się utrudnienia w oddychaniu, a nawet śmierci - pacjenci zgłaszają obrzęk, „opuchnięcie” gardła, czasem tak duże, że dochodzi do zamknięcia krtani i duszenia się chorego.

Jak wygląda leczenie pokrzywki przewlekłej?

Po pierwsze należy ustalić czynnik prowokujący i go wyeliminować. Najczęściej w leczeniu stosujemy leki przeciwhistaminowe - dawkowanie ustala zawsze lekarz, indywidualnie dla każdego pacjenta. Leczenie jest prowadzone w stałym kontakcie z lekarzem prowadzącym i Jeśli nie ma poprawy dołączamy do leczenia kolejne leki. Leczenie wspomagamy dietą alergiczną, pozbawioną w początkowym okresie surowych owoców i warzyw, konserw,nastawioną na gotowane lub duszone delikatne potrawy. W niektórych sytuacjach sięgamy po leki immunopresyjne, a nawet leki biologiczne.