Medycyna regeneracyjna: przyszłość leczenia chorób skóry?

W ostatnich latach medycyna regeneracyjna stała się ważną gałęzią nauk o człowieku. Jest to stosunkowo młoda dziedzina wiedzy, ale o szerokim wykorzystaniu w praktyce. Należy do najszybciej rozwijających się dziedzin medycyny. Korzystają z niej zarówno medycyna estetyczna, jak i biomedycyna czy dermatologia. Stosowane techniki leczenia pozwalają na naprawę i leczenie komórek skóry uszkodzonych wskutek różnych chorób. Na czym koncentruje się medycyna regeneracyjna? Jakie kierunki się w niej zaznaczają?

Czym jest medycyna regeneracyjna?

Postęp dokonywany w naukach biologicznych, medycznych i genetyce pozwala na poznanie kolejnych tajemnic organizmów żywych i ich zdolności regeneracyjnych. Odkryciem stały się komórki macierzyste i szerokie możliwości ich zastosowania w różnych dziedzinach medycznych.

W przypadku medycyny regeneracyjnej mamy do czynienia z taką gałęzią wiedzy, która zakłada wykorzystanie m.in. komórek macierzystych w terapii uszkodzonych narządów i tkanek. W komórkach tych zauważalny jest ogromny potencjał terapeutyczny. Odgrywają one ważną rolę w leczeniu chorób skóry i jej uszkodzeń, ponieważ są wykorzystywane w codziennej regeneracji szeregu tkanek w tym naskórka. Stają się czynnikiem wzrostu komórek skóry i przyspieszają proces gojenia. 

Medycyna regeneracyjna to nie tylko komórki macierzyste, ale i szereg terapii, które pozwalają na skuteczną walkę z upływającym czasem. Wspomagają naturalne procesy naprawcze i regenerujące zachodzące w tkankach. Zabiegi z zakresu medycyny regeneracyjnej są stosowane w wielu dziedzinach medycyny w tym sportowej, ortopedii, chirurgii czy dermatologii.

Terapie przeciwstarzeniowe są integralną częścią tej gałęzi medycyny. Ich celem jest pobudzenie skóry do odbudowy i regeneracji od środka, niwelowanie widocznych efektów starzenia i spowolnienie fizjologicznych procesów zachodzących w organizmie. Starzenie jest nieuniknione, ale dzięki medycynie regeneracyjnej można je opóźnić.

Metody terapii w medycynie regeneracyjnej dla skóry

Zabiegi na skórę, zaliczane do grona zabiegów medycyny regeneracyjnej, mogą obejmować iniekcję innowacyjnych preparatów autologicznych, pozyskiwanych z tkanek pacjenta, albo biostymulację skóry z wykorzystaniem nowoczesnych technologii, takich jak:

• zabiegi laserowe,

• zabiegi z wykorzystaniem fal radiowych,

• radiofrekwencja mikroigłowa.

Preparaty autologiczne, oprócz wspominanych już komórek macierzystych pobieranych z tkanki tłuszczowej pacjenta, obejmują równie osocze bogatopłytkowe (PRP) otrzymywane z pobranej tuż przed zabiegiem krwi po jej uprzednim odwirowaniu w specjalnej wirówce. Są one odpowiednio przygotowywane i podawane do skóry drogą iniekcji, np. metodą klasycznej mezoterapii lub zabiegów mikroigłowych, które dają skórze sygnał do uruchomienia intensywnych procesów naprawczych.

Biostymulacja ma z kolei na celu pobudzenie obecnych w skórze człowieka fibroblastów do produkcji kolagenu i elastyny, za sprawą których staje się ona jędrniejsza, lepiej napięta i gęstsza. Nie dzieje się to jednak po jednym zabiegu. Na wyraźne efekty trzeba poczekać nawet 3-6 miesięcy.

Leczenie chorób skóry w ramach medycyny regeneracyjnej

Jednym z możliwych zastosowań zabiegów z zakresu medycyny regeneracyjnej jest walka z widocznymi oznakami upływu czasu, czyli medycyna estetyczna przeciwstarzeniowa. Jednak regeneracja tkanek skóry jest niezbędna również w toku leczenia różnych chorób dermatologicznych.

Konwencjonalne metody leczenia chorób skóry nie zawsze przynoszą oczekiwane efekty kliniczne i estetyczne. Medycyna regeneracyjna pomaga w leczeniu m.in. ubytków pełnej grubości skóry. Opiera się przy tym na inżynierii tkankowej, której celem jest przywrócenie, zastąpienie, odtworzenie czy udoskonalenie albo podtrzymywanie funkcji tkanek i narządów uszkodzonych w wyniku:

• urazu,

• choroby przewlekłej,

• schorzeń wrodzonych.

Na czym polega inżynieria tkankowa w medycynie regeneracyjnej?

Przy poważnych uszkodzeniach skóry, np. w przebiegu różnych chorób, może pojawić się potrzeba jej odbudowy i regeneracji. Pomóc może inżynieria tkankowa, która pozwala na utworzenie złożonych konstruktów tkankowych. Dzieje się tak dzięki łączeniu polimerów naturalnych lub syntetycznych z żywymi komórkami w celu uzyskania funkcjonalnej alternatywy dla tkanki.

Inżynieria tkankowa umożliwia otrzymanie substytutu skóry. Stanowi ważny element i metodę pracy specjalistów zajmujących się medycyną regeneracyjną. Podstawą przy tworzeniu substytutu jest wykorzystanie transplantacji nowych tkanek otrzymanych z hodowli komórek macierzystych. Osadza się je na rusztowaniu tkankowym, co może poprawić wydajność regeneracyjną tkanek. Jednocześnie przyczynia się do tego, aby integracja przeszczepianych komórek dawcy z komórkami biorcy następowała po prostu szybciej i w większym zakresie.

Przeszczepy komórek naskórka wyhodowanego in vitro wykorzystywane są do leczenia chorób i uszkodzeń skórnych, zawsze wtedy gdy pacjent wymaga silnej regeneracji naskórka. Wyhodowany naskórek stosowany jest przy wycinaniu bliznowców, dużych blizn u pacjentów, a także w leczeniu przewlekłych owrzodzeń kończyn, które związane są z występowaniem cukrzycy czy nieprawidłowego krążenia.

Aktualnie medycyna regeneracyjna idzie o krok dalej i rozwija dziedzinę biodruku. Prowadzone są badania nad drukowaniem skóry ludzkiej, które pozwolą na jej szerokie leczenie przy zaawansowanych chorobach czy uszkodzeniach.

 Źródła:

• https://enel.pl/enelzdrowie/twarz/terapie-laczone-i-medycyna-regeneracyjna-w-walce-z-uplywajacym-czasem-nowy-zabieg-mmf

• https://repozytorium.ka.edu.pl/items/2724ef9a-d368-4324-8b9a-75e2ec9480ca

• https://apcz.umk.pl/JEHS/article/download/40793/33776/101325