Choroba Morgellonów to mało znane zaburzenie obejmujące zmiany skórne z towarzyszącymi zaburzeniami funkcji poznawczych oraz z szeregiem innych symptomów, zarówno fizycznych jak i psychicznych. Jakie objawy mogą wskazywać na chorobę Morgellonów i jak wygląda jej leczenie – wyjaśniamy poniżej.
Spis treści:
Pierwsze wzmianki o tym schorzeniu pojawiły się już w XVII wieku, gdy jeden z brytyjskich lekarzy opisał nietypowe owłosienie pojawiające się na skórze dzieci z jednej rodziny. Ponieważ była to rodzina o nazwisku Morgellon, stąd powstała nazwa tej przypadłości. Później użyto jej także w XIX wielu w kontekście zaburzeń dermatologicznych.
W roku 2001 nazwy Morgellons (synonim – „Morgellons disease”) użyła amerykańska biolog Mary Leitao, która zaobserwowała objawy tej choroby u swojego syna.
Doniesienia mówią o występowaniu przypadłości, jaką jest choroba Morgellonów na całym świecie, także w Polsce. Jednak nie istnieje wiele poświęconych jej opracowań naukowych. Z tego powodu powstają i mnożą się, rozpowszechniane szczególnie przez internet, różnorodne teorie spiskowe na jej temat. Mówią one na przykład o celowym wywoływaniu przez władze różnych państw objawów choroby przez smugi kondensacyjne powstające podczas lotu samolotem itd.
W internecie powstają strony i forma dyskusyjne, które odwiedzają osoby podejrzewające u siebie tę chorobę i w związku z tym szukające wiedzy i wsparcia, jednak często treści dostępne w takich miejscach tylko umacniają ich błędne przekonania. Syndrom Morgellonów został nawet nazwany „chorobą przenoszoną przez internet”.
Czym jest choroba Morgellonów?
Według dermatologów choroba Morgellonów (lub syndrom Morgellonów lub Morgellonka) nie jest nowa, gdyż jej objawy są znane od wielu lat. Istnieje pogląd, że jest to bardziej „modna” odmiana choroby zwanej parazytozą urojoną lub zespołem Ekboma. Jest to zaburzenie psychiczne, które charakteryzuje się tym, że pacjent ma poczucie, iż został zainfekowany pasożytami. Jej objawy to swędzenie i palenie skóry, gryzienie oraz inne objawy obecności pasożytów. Mogą pojawić się także halucynacje wzrokowe, podczas których chory twierdzi, że widzi pasożyty, których w rzeczywistości nie ma.
Jednak w przypadku choroby Morgellonów sugeruje się także podłoże somatyczne, a nie tylko psychiczne. Badania wskazują, że może ona mieć związek z procesem zakaźnym w organizmie, chociaż nie można tego stwierdzić jednoznacznie.
Według niektórych publikacji objawy mogą być związane z boreliozą. Inne źródła mówią o związku z powszechnie występującymi w środowisku bakteriami w rodzaju Agrobacterium, a jeszcze inne o obecności w skórze pacjentów stawonogów z rodzaju Collembola (skoczkonogi). Żyją one w wilgotnych środowiskach, także w Polsce.
Z powodu narastającej liczby przypadków tej choroby w USA w latach 2006-2008 przeprowadzono badania, które miały ustalić przyczynę jej występowania. Jednak nie zdołano wówczas wskazać żadnych czynników mogących ją powodować, nie wykazano także obecności w skórze pacjentów pasożytów.
Choroba Morgellonów – objawy
Jakie objawy daje choroba Morgellonów? Wymienia się tutaj włókna wydobywające się ze skóry, które mogą mieć kolor czerwony, biały, czarny lub niebieski. Są one widoczne pod mikroskopem i wykazują się fluorescencją po naświetleniu światłem UV.
Pacjenci skarżą się na uczucie „przemieszczania się” czegoś pod skórą lub na skórze oraz na kłucie i gryzienie. Mogą pojawić się swędzące lub bolesne uszkodzenia skóry nieznanego pochodzenia, bóle mięśniowo-kostne, bóle głowy i kręgosłupa. Mogą się pojawić objawy chronicznego zmęczenia.
Chorobie mogą towarzyszyć zaburzenia emocjonalne podobne do objawów choroby dwubiegunowej oraz stany obsesyjne. Zdarzają się halucynacje słuchowe i wzrokowe. Pacjenci mogą być przekonani, że zarazili się chorobą od innych ludzi, na przykład od bliskich czy od zwierząt domowych. Zwykle zaczynają dokładnie obserwować siebie, zwłaszcza swoją skórę, oraz swoje otoczenia. Szukają pomocy u lekarzy rodzinnych oraz innych specjalistów, wykonują wiele badań diagnostycznych oraz czytają informacje na temat swoich objawów w różnych, często nierzetelnych źródłach.
Gdy występuje Morgellonka objawy mogą się pojawiać incydentalnie lub mogą przyjmować postać przewlekłą i utrzymywać się przez wiele lat. Przewlekła postać choroby dotyczy zwykle starszych pacjentów z chorobami towarzyszącymi. Stwierdzono, że na syndrom Morgellonów cierpi więcej kobiet niż mężczyzn.
Opracowania mówią o kilku typach pacjentów, u których stwierdza się chorobę Morgellonów. Pierwszy typ to kobieta w średnim i starszym wieku, które nie utrzymuje kontaktów społecznych i nie posiada zaburzeń psychicznych, drugi - to pacjent w starszym wielu z wieloma chorobami, z otępieniem, mieszkający w domu opieki, u którego syndrom Morgellonów jest powiązany z występującą demencją. Trzeci typ pacjenta to starsza osoba z encefalopatią naczyniową i atrofią korową, u której choroba jest wtórna do zaburzeń mózgu. Wreszcie czwarty typ to młody mężczyzna, u którego przemijające objawy związane są ze stosowaniem takich środków jak amfetamina, kokaina czy THC (substancja psychoaktywna występująca w konopiach). Objawy występujące u tego typu pacjentów określane są jako „kokainowe robaki”.
Choroba Morgellonów – leczenie
W razie podejrzenia tego schorzenia należy skonsultować się ze specjalistą chorób skóry, którym jest dermatolog. Często zaleca się także konsultację psychiatryczną.
W celu postawienia diagnozy zlecane są testy laboratoryjne (znaczniki stanu zapalnego), badanie dermatologiczne skóry, a także ewentualnie biopsja. Należy wykluczyć inne infekcje skórne oraz choroby nerek, wątroby, choroby reumatoidalne, neurologiczne czy nowotworowe. Wykonuje się także testy alergiczne, badanie krwi i moczu, EKG czy rezonans magnetyczny mózgu.
Gdy występuje syndrom Morgellonów leczenie dostosowuje się do typu przypadłości. Najczęściej zalecane są metody polegające na łagodzeniu objawów, w tym stosowane przy leczeniu parazytoz urojonych, między innymi leczenie farmakologiczne lekami przeciwpsychotycznymi.
Jeżeli występują inne współistniejące schorzenia, mogące mieć związek z chorobą Morgellonów, należy się skupić także na ich leczeniu.
Gdy stwierdzana jest Morgellonka leczenie może być długotrwałe i wymagać wiele cierpliwości zarówno ze strony pacjenta jak i lekarza.
Źródła:
Skrzypczak Ł., Słodkowicz-Kowalska A., Choroba Morgellonów – epidemia z internetu, Nowiny Lekarskie 2011, 80 (6), 477-478
Savely V., Stricker R.: Morgellons disease: the mystery unfolds. Expert Rev. Dermatol., 2007, 2(5), 585-591
Freudenmann R.W., Lepping P.: Delusional infestation. Clinical Microbiology Reviews, 2009, 22, 690–732
Data dodania:
Artykuły powiązane
Jesień: przeziębienie i grypa
Jesień to czas szczególnie częstych infekcji. O tym, o co szczególnie warto zadbać w sezonie przeziębień, opowiada lekarz internista.
Sporysz: skuteczny lek czy groźna trucizna?
Sporysz – mała niepozorna przypominające ziarno zboża ciemnobrązowa ‘narośl’ na kłosie żyta powodująca skażenie ziarna substancjami toksycznymi. W przeszłości jego nieświadome spożycie powodowało silne halucynacje i niebezpieczne choroby.
Wulwodynia, czyli chroniczny ból miejsc intymnych. Sprawdź, czy można z nią skutecznie walczyć!
Wulwodynia to chroniczny ból miejsc intymnych, którego przyczyną często jest nadmierne napięcie mięśni. W jej leczeniu stosowana jest między innymi fizjoterapia.
Ketony w moczu - czy to groźne?
Badanie ogólne moczu tak jak i inne testy laboratoryjne i badania obrazowe, powinny być zawsze interpretowane przez lekarza. Warto jednak dowiedzieć się czym są ketony i z czym może być związana ich obecność w moczu.
Goździki – zdrowie w sezonie jesienno-zimowym
Goździki działają antyoksydacyjnie i przeciwzapalnie, wspomagają też odporność, dlatego tym bardziej powinny znaleźć miejsce w kuchni w sezonie jesienno – zimowym. Sprawdź działanie goździków i dowiedz się komu goździki będą szczególnie pomocne!