Bursztynowe zdrowie - rodzaje miodu

Miód to bogate źródło składników prozdrowotnych. W zależności od rodzaju może on wywierać różny wpływ na organizm – wspierać odporność albo przeciwdziałać chorobom serca.

Głównym składnikiem miodu jest fruktoza. Ponadto w jego skład wchodzą glukoza, sacharoza i maltoza. Cukry stanowią około 85% jego zawartości. Miód to jednak nie tylko cukier. Jest również źródłem substancji azotowych: enzymów, aminokwasów i alkaloidów. Na tym jednak nie koniec. W skład miodu wchodzą także kwasy, substancje pektynowe, składniki mineralne (potas, fosfor, wapń, chlor, siarka, magnez, miedź, mangan, jod, cynk, kobalt, żelazo), barwniki, substancje aromatyczne oraz witaminy (B₁, B₂, B₃, B₆, PP, biotyna, witamina E i C).

Na przeziębienie miód lipowy

Miód lipowy jest najchętniej jadanym miodem w Polsce. Wykazuje silne właściwości antybiotyczne. Charakteryzuje się również działaniem napotnym, przeciwkaszlowym, przeciwgorączkowym, przeciwskurczowym i wykrztuśnym. Może być więc wykorzystywany w leczeniu przeziębień, grypy, zapalenia płuc oraz oskrzeli. Badania wykazały jego korzystny wpływ na usuwanie takich drobnoustrojów chorobotwórczych, jak: paciorkowce, gronkowce, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae oraz drożdżoidalne grzyby. Wspomagająco może być stosowany także w chorobach sercowo-naczyniowych.

Dzięki działaniu moczopędnemu miód lipowy usuwa obrzęki i zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi. Z powodzeniem stosuje się go też w leczeniu schorzeń układu moczowego. Pozytywnie wpływa również na układ nerwowy, zwłaszcza przy nadpobudliwości nerwowej, nerwicy, stresie i bezsenności.

Miód manuka na grypę i ospę

Miód manuka wytwarzany jest z nektaru kwiatów krzewu manuka. Wykazuje silne działanie antybakteryjne. Stosowanie miodu manuka razem z antybiotykami może znacząco poprawić wyniki leczenia. Związki fenolowe w nim zawarte są przeciwutleniaczami i działają przeciwzapalnie. Miód manuka stosowany na rany wykazuje działanie immunostymulujące, przeciwdrobnoustrojowe i przeciwzapalne. Przyspiesza usuwanie martwych komórek i gojenie się ran oraz zmniejsza blizny. Stanowi skuteczne wsparcie w leczeniu owrzodzeń i odleżyn. Charakteryzuje się również właściwościami przeciwwirusowymi i przeciwgrzybiczymi. W badaniach wykazano jego skuteczność w zwalczaniu infekcji wywołanych wirusem ospy wietrznej. Miód manuka hamuje również replikację wirusa grypy, przez co skutecznie wspiera powrót do zdrowia.

Miód akacjowy na regenerację

Miód akacjowy zaleca się w celu regeneracji zarówno po wysiłku fizycznym, jak i umysłowym, ponieważ doskonale wzmacnia oraz wycisza organizm. To jednak nie koniec jego zalet. Korzystnie wpływa także na układ pokarmowy. Może być stosowany wspomagająco w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy. Miód akacjowy regeneruje błonę śluzową, zwiększa produkcję śluzu i poprawia sprawność żołądka i dwunastnicy. Ponadto pomaga w problemach z trawieniem, przy nadmiernej produkcji soku żołądkowego, skurczach oraz zapaleniu żołądka i jelit. Skutecznie też niszczy gronkowce, paciorkowce i laseczki zgorzeli gazowej, dlatego może być stosowany w leczeniu ran i schorzeń skóry.

W chorobach serca miód rzepakowy

Miód rzepakowy jest drugim najczęściej stosowanym miodem w Polsce. Wykazuje korzystne działanie na układ krwionośny. Usprawnia dostarczanie do mięśnia sercowego tlenu i składników odżywczych. Zwiększa potencjał skurczu serca. Pomaga zmniejszyć obrzęki, przez co obniża ciśnienie tętnicze krwi. Hamuje również rozwój miażdżycy. Dzięki zawartości boru sprzyja prawidłowemu metabolizmowi kostnemu oraz pracy tarczycy i śledziony. Poprawia funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego i przemianę tłuszczów w wątrobie.

Miód rzepakowy wspomaga usuwanie toksyn. Skutecznie pomaga w leczeniu bakteryjnego zapalenia dróg oddechowych, osłabiając kaszel i podnosząc odporność. Jego stosowanie zaleca się w zaburzeniach nerek i układu moczowego, stanach zapalnych żołądka oraz dwunastnicy, w przebiegu choroby wrzodowej.

Miód wrzosowy w chorobach układu moczowego

Miód wrzosowy charakteryzuje się silnymi właściwościami antyoksydacyjnymi. Może być jadany przez osoby chorujące na cukrzycę typu II. Szczególnie polecany jest w schorzeniach nerek, miedniczek nerkowych, układu moczowego i gruczołu krokowego. Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i moczopędne, co sprawia, że skutecznie pomaga w problemach z oddawaniem moczu, przy zapaleniu pęcherza moczowego, kamicy nerkowej i obrzękach. Usuwa toksyczne produkty przemiany materii i usprawnia diurezę.

Miód wrzosowy może być również stosowany pomocniczo w leczeniu chorób układu oddechowego: zapaleniu gardła, migdałków podniebiennych i śluzówki jamy ustnej. Poprawia trawienie i wchłanianie składników odżywczych. W zaparciach i biegunkach wspomaga regenerację flory bakteryjnej. Stymuluje też układ odpornościowy i pomaga w leczeniu chorób skórnych, np. trądziku.

Miód gryczany na niedokrwistość

Miód gryczany odgrywa ważną rolę w prewencji chorób sercowo-naczyniowych oraz w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza. Nie tylko poprawia wytrzymałość, elastyczność i przepuszczalność ścian naczyń włosowatych, ale też, dzięki usuwaniu wolnych rodników, hamuje rozwój miażdżycy. Zapobiega powstawaniu wybroczyn, pękaniu naczyń oraz wylewom. Wspomaga leczenie dusznicy bolesnej, nerwicy żołądka i serca.

Regularnie spożywany miód gryczany powoduje wzrost stężenia hemoglobiny we krwi. Badania wykazały, że może też wspomagać odbudowę kości po złamaniach oraz chronić przed chorobami nowotworowymi. Miód gryczany jest również wskazany w infekcjach przebiegających z gorączką. Jego spożywanie poprawia pamięć oraz wzrok.

Miód nie dla wszystkich

Ze względu na zagrożenie botulizmem dziecięcym miodu nie należy podawać dzieciom przed ukończeniem pierwszego roku życia. U osób z alergią na pyłek pszczeli lub białko pszczele może także wystąpić współwrażliwość na miód. Rozsądek w jego spożywaniu należy zachować również w przypadku cukrzycy.