Erozja szkliwa – przyczyny, objawy i leczenie

Wielu z nas nie zastanawia się nad tym, że składniki codziennej diety mają realny wpływ na zdrowie naszych zębów. Owszem, zdajemy sobie sprawę, że jedzenie słodyczy może się skończyć próchnicą, a picie kawy – wystąpieniem przebarwień, ale ta wiedza rzadko skłania nas do wprowadzenia zmian w diecie. Okazuje się jednak, że cukier i kawa to niejedyni wrogowie pięknego uśmiechu. Rzadko słyszy się o szkodliwym wpływie na uzębienie obecnych w jedzeniu kwasów.

Długie działanie kwasów w jamie ustnej skutkuje osłabieniem i trwałym uszkodzeniem zewnętrznej warstwy szkliwa. Ten proces jest nazywany kwasową erozją szkliwa.

Erozja szkliwa – przyczyny

Powstawanie erozji zębów może mieć wiele przyczyn. Zwykle dzieli się je jednak na dwie podstawowe grupy:

• Zewnątrzpochodne – to grupa czynników pochodzących ze środowiska zewnętrznego. Do tej grupy należą: spożywanie nadmiernej ilości kwaśnych pokarmów (cytrusy, alkohol, musztarda, ocet), przyjmowanie niektórych leków (żelazo, witamina C do ssania), a także czynniki zawodowe (praca przy produkcji baterii, broni czy nawozów sztucznych, przy galwanizacji, w laboratoriach badawczych).
• Wewnątrzpochodne to grupa czynników pochodzących z wnętrza organizmu. Należą do nich m.in. refluks żołądkowo-przełykowy, przewlekłe zapalenie żołądka, wrzody trawienne, zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja), wymioty spowodowane stresem, kwasica ketonowa w przebiegu niekontrolowanej cukrzycy oraz wymiotne działanie uboczne leków.

Bruksizm w połączeniu z erozją szkliwa może wpłynąć na jeszcze szybszą utratę tkanek twardych zęba.

Kwasowa erozja szkliwa – objawy

Pierwsze objawy ubytków szkliwa na zębach nie są zauważalne dla pacjenta. Zwykle trafia on do dentysty dopiero wtedy, kiedy zaczyna mu dokuczać nadwrażliwość zębów na zimne i ciepłe pokarmy. Zaawansowane ubytki w szkliwie zęba przybierają postać płaskich, gładkich plam na powierzchniach policzkowych i podniebiennych zębów. Cechą charakterystyczną erozji jest to, że zmiany zazwyczaj pojawiają się w innych miejscach niż próchnica. Miejsca występowania obu chorób zaczynają się pokrywać dopiero wtedy, kiedy proces chorobowy jest już bardzo zaawansowany. Na tym etapie widoczna jest już zmiana całej struktury zębów. Ubytki stająsię żółtawe i szorstkie, a także bardzo wrażliwe. To także moment, w którym mogą wystąpić silne dolegliwości bólowe. W takich wypadkach specjalista zwykle wdraża leczenie.

Erozja szkliwa zębów – leczenie

Odpowiedź na pytanie o to, jak leczyć kwasową erozję szkliwa, jest prosta. Jedyną możliwością leczenia jest wypełnienie ubytków kompozytem, czyli założenie tzw. plomby – zmiany powstałe na skutek erozji są bowiem nieodwracalne. To dlatego tak istotna jest profilaktyka erozji szkliwa. Powinna ona polegać głównie na ograniczeniu spożycia napojów gazowanych, napojów energetycznych i soków z owoców cytrusowych, a także alkoholu, co uchroni nas przed utratą szkliwa. Należy także pamiętać, że po wypiciu któregoś z tych napojów lub po zjedzeniu kwaśnych owoców nie powinno się od razu szczotkować zębów. Dobrze jestnajpierw przepłukać usta wodą, a następnie odczekać pół godziny, aby obecne w jamie ustnej kwasy nie przyczyniły się do naruszenia wierzchniej warstwy szkliwa.

O profilaktyce ubytków w szkliwie warto pamiętać także podczas codziennej higieny jamy ustnej. Odpowiednimi pastami na erozję szkliwa są te bogate we fluor, które wspomagają odbudowę zębów oraz pasty do zębów wrażliwych z niskim współczynnikiem ścieralności. Warto także się zgłosić na zabieg profesjonalnej fluoryzacji do higienistki stomatologicznej.

Co robić przy utracie szkliwa? Przede wszystkim udać się do dentysty. Specjalista uzupełni już istniejące ubytki i ustali plan działań profilaktycznych. Nie warto lekceważyć tego problemu – nieleczona erozja szkliwa może się skończyć nawet utratą zęba.